شعار خوارج نيست كه در مسجد شعار مى دادند و مى گفتند: «ان الحكم الاّ لله لا لك ولاصحابك»; «اى على! ولايت از آن خداست، نه براى تو، و نه براى ياران تو».

آنان با دادن اين شعار كه به ظاهر حق و پيروى از قرآن بود، معنى باطل آن را اراده مى كردند و مى خواستند بگويند كه اصولا نبايد در روى زمين حكومتى باشد هر چند حكومت او مورد تأييد خدا باشد، و رئيس و امير از جانب او تعيين گردد اين سخن را مى گفتند تا اجتماع را به هرج و مرج بكشند و يك نوع بى نظمى در اجتماع به وجود آيد.

از اين جهت امام در پاسخ آنان گفت:

«كلمة حق يراد بها الباطل نعم لا حكم الاّ لله ولكن هؤلاء يقولون لا امرة الاّ لله».[1]

«جمله حقى است كه از آن معنى باطل اراده شده است آنان مى خواهند بگويند در روى زمين اصلا نبايد حكومتى مستقر گردد، و هيچ نوع امير و رئيسى در ميان مردم باشد».

هدف از «توحيد در حكومت» اين است كه حق حكومت اصالتاً مربوط به خدا است و حكومت ديگران بايد با انتصاب و اجازه خصوصى و يا عمومى او باشد.

براى خروج از اين بن بست لازم است حكومت به نوعى در شرع ريشه داشته باشد، اين كار به يكى از دو صورت انجام پذير است:

1. خدا مستقيماً از طريق وحى فردى را به عنوان حاكم و صاحب ولايت و