از اين جهت غرب با تمام قدرت نظامى و دستگاه هاى الكترونيكى و مشاوران سياسى نتوانست از علل جنبش فراگير ملت ما آگاه گردد و ناخودگاه با اعمال خشونت هاى پياپى به پيشرفت انقلاب كمك كرد از اين جهت به عقيده برخى روانشناسان دل آگاه، قدرت كلمه «الله اكبر» در جنبش ايران از هر قدرت ديگرى بيشتر بود.

اين اشتباه را نظريه پردازان معاصر غربى در تفسير مجموع جنبش ها مرتكب شده اند، آ،ان با مقياس بسيار نارسا، جنبش هاى انقلابى را از طريق رشد وسايل توليد و اختلافات طبقاتى و بيگانگى كارگران از خود و جامعه، و سودپرستى سرمايه داران و بى عدالتى در توزيع ثروت مى دانند، در صورتى كه همگى مى دانيم، در دوره قبل از انقلاب اسلامى، چنين مسائلى براى ملت ايران مطرح نبود. بار سنگين انقلاب بر دوش تمام قشرها بود، و قشر كارگر جزئى از اين اقشار متنوع به شمار مى رفت. حقا كه بايد گفت گروه هاى بيدار با كمال اختيار و ازادى از ارزش هاى خارج از سيستم اقتصادى الهام گرفتند و اين جنبش را كه از هر امر مادى پرارزش تر است، پديد آوردند.

از اين جهت بايد انسان را از ديد روانى و دينى مورد مطالعه قرار داد زيرا در بسيارى از موارد چرخ هاى تاريخ و اجتماع و تحولات تاريخى از همين نقطه به گردش درآمده و زندگى انسان روبنايى ديگر پيدا كرده است.