ارزش هاهى اخلاقى و نفى التزام جامعه به عفاف، عين آزادى شمرده مى شود.

از اينجهت بايد، منادى اجراى عدالت و قانون در جامعه باشيم، زيرا عدالت خورشيدى است كه بر هر سرزمينى بتابد، آن جا را به بهشت برين تبديل مى سازد.

پيامبر گرامى(صلى الله عليه وآله)، اجراى عدالت اجتماعى را سرلوحه ى برنامه هاى خود قرار مى دهد و خدا پس از امر به پايدارى، به او دستور مى دهد كه بگويد:

(و امرت لاعدل بينكم).[1]

«من مأمورم در ميان شما به عدالت رفتار كنم».

و در آيه ى ديگر يادآور مى شود: دشمنى با جمعيتى شما را به ترك عدالت وادار نكند، حتى با دشمن نيز به عدل و انصاف رفتار كنيد; آن جا كه مى فرمايد:

(ولا يجر منّكم شنآن قوم على أن لا تعدلوا اعدلوا هو اقرب للتّقوى).[2]

«دشمنى با جمعيتى شمارا به گناه و ترك عدالت نكشاند، عدالت كنيد كه به پرهيزگارى نزديك تر است».

عدالت در جامعه با چهره هاى مختلف، خود را نشان مى دهد كه به عناوين آن ها اشاره مى كنيم:

1. عدالت در قضاوت و داورى.

2. عدالت در اجراى قانون، يعنى همگان در برابر قانون يكسان باشند.

3. عدالت در اقتصاد و رفع امتيازات بى جا.

4. عدالت در روابط اجتماعى.

كه هر كدام براى خود بخش جداگانه اى لازم دارد.