«و ما مى خواهيم بر مستضعفان زمين منت نهيم و آنان را پيشوايان و وارثان زمين قرار دهيم».

چنان كه در بخش «مهدى در منابع شيعه» نقل كرديم، امير مؤمنان(عليه السلام) پس از پيشگويى بازگشت و گرايش ]مردم [جهان به سوى خاندان وحى، اين آيه را تلاوت فرمود.[1]

«محمد بن جعفر»، يكى از علويان، در زمان مأمون برضد خلافت عباسى قيام كرد. او مى گويد: روزى شرح گرفتارى ها و فشارهايى را كه با آن ها رو به رو هستيم، براى مالك بن انس نقل كردم. او گفت: صبر كن تا تأويل آيه: وَ نُريدُ أنْ نَمُنّ عَلَى الّذين... آشكار گردد.[2]

3. وَعَـدَ اللّـهُ الّـذيـنَ آمَنُـوا مِنْكُـمْ وَ عَمِلُـوا الصّالِحـاتِ لَيَسْتَخْلِفَنّهُـمْ فِـى الأرْضِ كَمَـا اسْتَخْلَـفَ الّـذينَ مِـنْ قَبْلِهِـمْ وَ لَيُمَكِّنَـنّ لَهُـمْ دينَهُمُ الّذِى ارْتَضى لَهُمْ وَ لَيُبَدِلَنّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنى لايُشْرِكُونَ بِى شَيْئاً....[3]

«خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند، وعده داده است كه حتماً آنان را خليفه روى زمين خواهد كرد، همان گونه كه پيشينيان را خلافت روى زمين بخشيد; و دين و آيينى را كه خود براى آنان پسنديده استقرار خواهد بخشيد و بيم و ترس آنان را به ايمنى و آرامش مبدّل خواهد ساخت]آنچنان كه[ مرا مى پرستند و چيزى را براى من شريك قرار نمى دهند...».

مرحوم «طبرسى» در تفسير اين آيه مى گويد:

از خاندان پيامبر روايت شده است كه اين آيه درباره مهدى آل محمد(صلى الله عليه وآله)نازل شده است. «عيّاشى» از حضرت على بن الحسين(عليه السلام) روايت كرده است كه اين آيه را خواند و فرمود: به خدا سوگند آنان شيعيان ما خاندان پيامبر هستند.