خانه امام را سخت تحت كنترل و مراقبت قرار داده بود، تولد حضرت مهدى(عليه السلام)بر اساس طرح دقيق و منظمى كه پيشاپيش، از سوى امام در اين مورد ريخته شده بود، كاملاً به صورت مخفى و دور از چشم مردم (و حتى شيعيان) صورت گرفت.

مستندترين گزارش در اين زمينه، از طرف «حكيمه» عمه حضرت عسكرى(عليه السلام)رسيده كه از نزديك شاهد تولد حضرت مهدى(عليه السلام) بوده است. اما بايد توجه داشت كه اين پنهان كارى به آن معنا نيست كه بعدها يعنى در مدت 5 ـ 6 سال آغاز عمر او، كه امام يازدهم در حال حيات بود، كسى آن بزرگوار را نديده بود، بلكه ـ چنان كه يك نمونه از آن را در زندگانى حضرت عسكرى نوشتيم ـ افراد خاصى از شيعيان در فرصت هاى مناسب و گوناگون به ديدار آن حضرت نائل مى شدند تا به تولد و وجود وى يقين حاصل كنند و در موقع لزوم به شيعيان ديگر اطلاع دهند.

دانشمندان ما جريان اين ديدارها را به صورت گسترده گزارش كرده اند[1]، ولى شايد مهم ترين آن ها ديدار چهل تن از اصحاب امام عسكرى(عليه السلام) با آن حضرت باشد كه تفصيل آن بدين قرار بوده است:

«حسن بن ايوب بن نوح»[2] مى گويد:

ما براى پرسش درباره امام بعدى، به محضر امام عسكرى(عليه السلام) رفتيم. در مجلس آن حضرت چهل نفر حضور داشتند. عثمان بن سعيد عَمْرىيكى از وكلاى بعدى امام زمان به پا خاست وعرض كرد: مى خواهم از موضوعى سؤال كنم كه درباره آن از من داناترى.

…

امام فرمود: بنشين. عثمان با ناراحتى خواست از مجلس خارج شود. حضرت فرمود: هيچ كس از مجلس بيرون نرود. كسى بيرون نرفت و مدتى