مهربانى و دوستى نسبت به امام جواد(عليه السلام)، تصميم گرفت دختر خود را به حضرت تزويج كند تا استفاده اى را كه از تحميل وليعهدى بر امام رضا(عليه السلام) در نظر داشت، از اين وصلت نيز به دست آورد.

بر اساس همين طرح بود كه امام جواد(عليه السلام) را درسال 204 هـ.ق يعنى يك سال پس از شهادت امام رضا(عليه السلام)از مدينه به بغداد آورد و به دنبال مذاكراتى كه در جلسه مناظـره امـام با يحيى بن اكثم گذشت (و قبلاً آن را نقل كرديم)، دختر خود «امّ الفضل» را به همسرى حضرت در آورد! و در سال 215هـ .ق، در تكريت به خانه حضرت جواد منتقل شد.[1]

انگيزه هاى مأمون

اين ازدواج كه مأمـون بر آن اصرار داشت، كاملاً جنـبه سياسـى داشت و مى توان دريافت كه وى از اين كار چند هدف ياد شده در زير را تعقيب مى كرد:

1. با فرستادن دختر خود به خانه امام، آن حضرت را براى هميشه دقيقاً زيرنظر داشته باشد و از كارهاى او بى خبر نماند (دختر مأمون نيز به راستى وظيفه خبرچينى و گزارش گرى مأمون را خوب انجام مى داد و تاريخ شاهـد اين حقيقت است).

2. با اين وصلت، به خيال خام خويش، امام را با دربار پر عيش و نوش خود مرتبط و آن بزرگوار را به لهو ولعب و فسق و فجور بكشاند و بدين ترتيب بر