بار چنين كارى كرده يا براى چندمين بار؟ شكار او از پرندگان بوده يا غير پرنده؟ از حيوانات كوچك بوده يا بزرگ؟ بازهم از انجام چنين كارى ابا ندارد يا از كرده خود پشيمان است؟ درشب شكار كرده يا در روز؟ در احرامِ عُمره بوده يا احرامِ حج؟!

يحيى بن اكثم از اين همه فروع كه امام براى اين مسئله مطرح نمود، متحير شد و آثار ناتوانى و زبونى در چهره اش آشكار گرديد و زبانش به لكنت افتاد به طورى كه حضار مجلس، ناتوانى او را در مقابل آن حضرت نيك دريافتند.

مأمون گفت: خداى را بر اين نعمت سپاسگزارم كه آن چه من انديشيده بودم، همان شد.

سپس به بستگان و افراد خاندان خود نظر انداخت و گفت: آيا اكنون آن چه را كه نمى پذيرفتيد، دانستيد؟![1]

حكم شكار در حالات گوناگون توسط مُحْرِم

آن گاه پس از مذاكراتى كه درمجلس صورت گرفت، مردم پراكنده گشتند وجز نزديكان خليفه، كسى در مجلس نماند. مأمون رو به امام جواد(عليه السلام) كرد و گفت: قربانت گردم خوب است احكام هريك از فروعى را كه در مورد كشتن صيد درحال احرام مطرح كرديد، بيان كنيد تا استفاده كنيم. امام جواد(عليه السلام) فرمود:

بلى، اگر شخص محرم در حِلّ (خارج ازحرم) شكار كند و شكار از پرندگان بزرگ باشد، كفاره اش يك گوسفند است و اگر در حرم بكشد، كفاره اش دو برابر است; و اگر جوجه پرنده اى را در بيرون حرم بكشد، كفاره اش يك بره است كه تازه ازشير گرفته شده باشد و اگر آن را در