نخستين كسانى بودند كه با مكتب ما آشنا شدند و در روز رستاخيز نيز پيش از ديگران به ما خواهند پيوست».[1] شاگردان مكتب امام باقر(عليه السلام) سرآمد فقها و محدثان زمان بودند و در ميدان رقابت علمى بر فقها و قضات غيرشيعى برترى داشتند.

شكافنده علوم و گشاينده درهاى دانش

آثار درخشان علمى پيشواى پنجم و شاگردان برجسته اى كه مكتب بزرگ وى تحويل جامعه اسلامى داد، پيشگويى پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) را عينيت بخشيد. راوى اين پيشگويى «جابر بن عبدالله انصارى» شخصيت معروف صدر اسلام است.

جابر كه يكى از ياران بزرگ پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) و از علاقه مندان خاص خاندان نبوت است، مى گويد: روزى پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) به من فرمود:

بعد از من شخصى از خاندان مرا خواهى ديد كه اسمش اسم من و قيافه اش شبيه قيافه من خواهد بود. او درهاى دانش را به روى مردم خواهد گشود.

پيامبـر اسـلام(صلى الله عليه وآله) هنگامى اين پيشگويى را فرمود كه هنـوز حضرت باقـر(عليه السلام)چشم به جهان نگشوده بود. سال ها از اين جريان گذشت، زمان پيشواى چهارم رسيد. روزى جابر از كوچه هاى مدينه عبور مى كرد، چشمش به حضرت باقر افتاد. وقتى دقت كرد، ديد نشانه هايى كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرموده بود، عيناً در او هست. پرسيد: اسم تو چيست؟

گفت: اسم من محمد بن على بن الحسين است. جابر بوسه بر پيشانى او زد و گفت: جدت پيامبر بهوسيله من به تو سلام رساند!

جابر از آن تاريخ، به پاس احتـرام پيامبـر(صلى الله عليه وآله) و به نشانه عظمت امام