اموى خود شريك جرم درست كند![1]

نامه كوبنده امام چهارم به زهرى

با توجه به اين گونه سوابق سياه زهرى، امام سجاد(عليه السلام) نامه تند و كوبنده و درعين حال خيرخواهانه و نصيحت آميزى به وى نوشت كه ترجمه آن بدين قرار است:

«خدا، ما و تو را از فتنه ها نگاه دارد و تو را از (گرفتارى به) آتش (دوزخ) حفظ كند، تو در حالتى قرار گرفته اى كه هركس اين حالت تو را بشناسد، شايسته است به حال تو ترحم كند. نعمت هاى گوناگون خدا بر تو سنگينى كرده است: خداوند بدن تو را سالم، وعمرت را طولانى كرده است و چون خداوند تو را حامل علوم قرآن و فقيه و آشنا به احكام دين و عارف به سنت پيامبرقرار داده حجت او بر تو تمام گشته است. ...خداوند در برابر اين نعمت ها شكر آن ها را بر تو واجب كرده و تو را به اين وسيله آزمايش كرده است آن جا كه فرموده:

«اگر شكر گزارى كرديد، حتماً نعمت شما را افزون مى سازم و اگر ناسپاسى كرديد، بى شك عذاب من سخت است».[2]

ببين فردا كه در پيشگاه خدا ايستادى و خداوند از تو پرسيد كه شكر نعمت هاى او را چگونه گزاردى، و در برابر حجت هاى او چگونه به وظايف خود عمل كردى، وضع تو چگونه خواهد بود؟ گمان نكن كه خداوند عذر تو را خواهد پذيرفت و از تقصيرت درخواهد گذشت، هرگز! خداوند در كتاب خود از علما پيمان گرفته است كه حقايق را براى مردم بيان كنند، آن جا كه فرموده است: «آن (كتاب آسمانى) را براى مردم بيان كنيد و كتمان نكنيد»[3]. بدان كمترين چيزى كه كتمان كردى و