حسين(عليه السلام) نداد و طبل رسوايى يـزيد را به صدا در آورد. از آن جا كه مبارزات تبليغاتى امـام چهارم را در بخش زنـدگانى امام حسين(عليه السلام)به تفصيل نوشته ايم، در اين جا به همين مقدار اكتفا مى كنيم.

…

عصر اختناق

بر اساس تقسيم بندى ادوار چهارگانه امامت پس از رحلت پيامبر اسلام (كه در بخش زندگانى اميرمؤمنان(عليه السلام) توضيح داديم) زندگانى امام سجاد در دوره چهارم قرار داشته است، يعنى:

* دوره نوميدى از پيروزى حركت مسلحانه;

* كوشش سازنده به اميد ايجاد حكومت اسلامى توسط خاندان پيامبر در دراز مدت;

* زمينه سازى براى رسيدن به اين هدف از رهگذر كار فرهنگى و تربيت نيروى انسانى متناسب;

* تبيين تفكر اصيل اسلامى و نشان دادن بدعت ها و تحريف ها.

توضيح اين كه حادثه دلخراش عاشورا (در كوتاه مدت) ضربت خرد كننده اى بر نهضت شيعه وارد ساخت، و با انعكاس خبر اين حادثه در سراسر كشور اسلامى آن روز، بهويژه در عراق و حجاز، رعب و وحشت شديدى بر محافل شيعه حكم فرما گشت، زيرا مسلم شد كه يزيد كه آماده است تا حد كشتن فرزند پيامبر (كه در همه جهان اسلام به عظمت و اعتبار و قداست شناخته شده بود) و اسير كردن زنان و فرزندان او حكومت خود را استحكام بخشد، در راه تثبيت پايه هاى حكومت خويش از هيچ جنايتى دريغ نمى كند.[1]