و عطوفت شهادت مى‌دهد- كه فرزندان خودش مى‌باشند نشسته- و طبقى از سيب در برابر دارند- .

در اين حلقه كه تشكيل يافته- يكى سرگرم خوردن سيبى است كه در دست دارد- و يكى سيب خود را مى‌بويد- و يكى با اينكه سيبى در دست گرفته- مانند بوته گلى به كنار پدر يازيده- و باز هم سيب مى‌خواهد و يكى با اينكه محروميتى ندارد- در صدد است خود را روى طبق انداخته- و ديگران را محروم سازد كشمكش است- .

اين يك نظرى است كه نظر اول مى‌ناميم- .

دو باره بهمين قطعه عكس برگشته- و خواهيد ديد كه يك پارچه مقواى سفيدى است- كه لكه‌هاى سياهى در سطحش قرار گرفته- و با اشكال مختلفى برخى نسبتا بزرگ- و برخى نسبتا كوچك- و برخى نسبت به برخى دور يا نزديك- يعنى فواصلشان نسبتا بزرگ يا كوچك مى‌باشد و بس- و اين نظر ديگرى است كه نظر دوم مى‌ناميم- .

اكنون اگر از شما بپرسند- كه آيا اين منظره پهناور با همه خصوصياتى كه توصيف شد- و البته هر چه بيشتر تماشا كرده و تعمق نمائيد- معلومات تازه‌ترى دستگيرتان خواهد شد- واقعا در دست شما بوده- و در اين سطح 12 در 8 سانتيمتر گنجيده و در وى مى‌باشد- چه پاسخى خواهيد داد البته خواهيد گفت نه- .

هيچگاه يك منظره پانزده كيلومترى- با محتويات زياد خود با همه طول و عرض و عمق- و مسافتهاى مختلف و خواص جسمى- و روحى گوناگون كه در وى پيدا است- نمى‌تواند در يك صفحه 12 ضرب در 8 بگنجد- و هم نمى‌توان گفت- .

بلكه اين عكس منظره را نشان مى‌دهد- و گر نه روى صفحه مقوا بجز لكه‌هاى سياه و سفيد چندى- كه دوربين عكاسى تهيه كرده ديگر چيزى نيست- ببين تفاوت ره از كجا است تا به كجا