چنين مي‌گويد: داعي دولت قاهره منهاج سراج، طيب الله عيشه [1] كه اين قدر بحكم قصيده يحيي بن اعقب كه شاگرد أمير المؤمنين علي بن ابي طالب رض و كرم اللّه وجهه بوده است، و استاد حسن و حسين رضي اللّه عنهما بود [ه] و در خروج ترك و ظهور رفتنه چنگيزخان، و ظهور ترك چين قصيده‌يي گفته (اند، از اول حال ايشان تا وقت فناي آن جماعت جمله بيان كرده‌اند) از اول قصيده [كه] دليل بر افتادن ايشان است، تمام آورده شد، تا بنظر بزرگان گذر يابد، و ترجمه ابيات در زير هر بيت به فارسي [2] بيان كرده آمد تا بفهم همگنان برسد اللّه تعالي پادشاه مسلمانان و سلطان السلاطين ناصر الدنيا و الدين را بر سرير ملك داري باقي داراد، آمين يا رب العالمين.
[قصيدة] لامام يحيي اعقب رضي اللّه عنه [3]
احذر بني من القران العاشرو انفر با هلك قبل نفر النافر به پرهيز اي پسر [ك من] از قران دهم و بگريز (و بيرون شو) با اتباع خود پيش از گريختن ديگران [4]
و اسكن بلاد ابا لحجاز [5] و كن بهاو اصبر علي مضض [6] الزمان الجاير [7] و آرام گير بشهري از زمين عرب، و آنجا باش، و شكيبائي كن، برسيدن سختي زمانه جور كننده
و لا تركنن الي العراق لانهاسيشيعها [8] حد الحسام الباتر [9] ميل مكن [به] سوي عراق كه زود باشد كه فرا رسد آن را [10] تيزي برنده.