روايت از سلف چنين رسيده بود رضي اللّه عنهم كه چون خروج ترك باشد، جهان را تنگ چشمان بگيرند و بلاد عجم و ممالك ايران خراب كنند (و) لشكر ايشان چون به لوهور رسد [5] دولت آن جماعت روي به نقصان نهد و قوت كفار بعد از ان كم گردد، دران ايام كاتب اين طبقات [6] منهاج سراج اصلح اللّه حاله بقدر هفت ساله بود جهت حفظ كلام اللّه بخدمت معلم امام علي غزنوي رحمة اللّه عليه ميرفت، كه (اين) روايت از وي سماع افتاده است [7] و جماعت ثقات از امام جمال الدين بستاجي [8] رحمه الله روايت كرد (ه‌ا) ند: كه در شهر بخارا بر (سر) كرسي در اثناي تذكير در عهد دولت اكتاي بسيار گفتي كه خدايا لشكر مغل را به لوهور زود برسان، تا برسيدند و اين معني ظاهر شد چون لوهور را فتح كردند در ماه جمادي الاولي سنه تسع و ثلثين و ستمائة دوم روز از فتح لوهور جماعت روات از تجار خراسان و ما وراء النهر گفتند: كه اكتاي فوت شد، و از دنيا نقل كرد و بعد از فوت او چند كرت قبايل (مغل) تيغ درهم گرفتند، و اكابر ملاعين ايشان اعم و اغلب بدوزخ رفتند و تفرقه به قبايل ايشان راه يافت، و برادرزادگان چنگيزخان كه ايشان پسران او تگين‌اند [9] بخدمت آلتون خان چين رفتند و جغتا (ي) و پسران او تمرد آغاز كردند و بسيار بدست يك ديگر كشته