نصرت الدين تايسي بنده سلطان شهيد معز الدين محمد سام بود.
و ترك محقر [2] ديدار بود، فاما او را حق تعالي بهمه انواع و مردي و مردمي آراسته [گردانيده] بود، و در غايت رجوليت و جلادت و [مبارزت بود] و عقل كامل داشت، و در عهدي كه نويسنده اين سطور منهاج سراج بحضرت اعلي شمسي پيوست، نصرت الدين تايسي مقطع جيند و برواله [3] بود، و بعد از مدتي چون خدمتها، پسنديده كرد، بعد از فتح (حصار) كاليور [4] بدو سال سلطان شهيد طاب ثراه اقطاع بهيانه [5] و سلطانكوت بدو مفوض فرمود، با شحنگي ولايت كاليور [4] او را فرمان