خط شخصى به نام غلام على با تاريخ 1058 مشتمل بر مجلدات 1 تا 10.

بخشهايى از دست‌نويس از روى نسخه‌اى قديم‌تر از 605 و بخشهاى ديگرى از آن از روى نسخه‌اى به تاريخ 999 رونويس شده است،كه بنا بر يادداشتهايى كه در انتهاى جلد ششم نسخه آمده،آن دست‌نويس ما در بارها در تاريخهاى متعددى رونويسى شده است و قاضى نور اللّه شوشترى صاحب مجالس المؤمنين توفيق يافته است در شهر لاهور،در رجب سال 1000 هجرى،آن را مقابله و مطالعه كند.اين نسخه با نسخه‌هاى وز و مت مشابهت و هماهنگى تام دارد.

3.ميكروفيلم شمارۀ 3196 كتابخانۀ مركزى دانشگاه تهران با رمز دب متعلق به ميرزا قوام الدين محمد حسينى كه با تاريخهاى عرض 20 ذوالقعدۀ 1127 و جمادى الثانى 1140،احتمالا در قرن هشتم يا نهم كتابت شده است اين نسخه بعدها به تملّك آقاى حسن حسن‌زاده آملى در آمده و از آن ميكروفيلم براى كتابخانۀ مركزى تهيّه شده است و جلدهاى 1 تا 4 و نيمى از جلد 5 را شامل مى‌شود.

4.نسخۀ شمارۀ 1332 كتابخانۀ آستان قدس رضوى،با رمز آج(2)،به خطّ شخصى به نام فريد،به تاريخ 947 ه‌،وقفى خواجه شير احمد تونى شامل دو بخش كه مجموعا با بخش دوم آن به خط شخصى به نام عبد الغفار بن عبد الواحد به تاريخ 949 يك دورۀ كامل تفسير از ج 1 تا 20 را شامل مى‌شود،اين دست‌نويس با نسخۀ لب هماننديهاى آشكارى دارد،ترجمۀ زيرنويس آيات در اين نسخه با دست‌نويسهاى كهن هماهنگ نيست و به نظر ما نبايد از آن مؤلف اصلى بوده باشد.

5.نسخۀ شمارۀ 901 كتابخانۀ دانشكدۀ الهيّات و معارف اسلامى مشهد، به خطّ ميرزا على كتاب‌نويس (چپ‌نويس)ولد درويش محمّد مشهدى،به تاريخ ربيع الاوّل 1070 مشتمل بر جلدهاى 1 تا 6 با رمز لب(1)كه با نسخه‌هاى لب(2)و لب(3)از همان كتابخانه مجموعا سه‌چهارم كلّ تفسير از ابتدا تا پايان جلد شانزدهم را در بر مى‌گيرد اين نسخه با آج و فق همخوانى دارد.

6.نسخۀ شمارۀ 611 كتابخانۀ مدرسۀ فيضيّۀ قم،وقفى شاه عبّاس صفوى در تاريخ 1037 با رمز فق.اين دست‌نويس پنج جلد نخست تفسير را در بر مى‌گيرد و ضمن همخوانى با نسخه‌هاى آج،لب،و دب از اعتبارى متوسّط برخوردار است.

نسخه فاقد نام كاتب و تاريخ كتابت است امّا احتمالا بايد در قرن دهم هجرى