اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبدالنبی الجزء : 1 صفحة : 584
5.
کسانی که بدون علم و بدون هدایت و بدون کتابی که نور هدایت را به آنان
بتاباند، درباره خدا مجادله میکنند: «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یُجادِلُ فِی
اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ لا هُدیً وَ لا کِتابٍ مُنِیرٍ.»* [1] 6.
آنانی که بدون اینکه سلطهای داشته باشند، در آیات الهی به مجادله
میپردازند، و دشمنی و کینهتوزی آنان نزد خدای تعالی و نزد مؤمنین، بزرگ و
عظیم باشد، و این مهری است که خدای متعال بر دل هر متکبّر ستمکاری مینهد:
«الَّذِینَ یُجادِلُونَ فِی آیاتِ اللَّهِ بِغَیْرِ سُلْطانٍ أَتاهُمْ
کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ الَّذِینَ آمَنُوا کَذلِکَ
یَطْبَعُ اللَّهُ عَلی کُلِّ قَلْبِ مُتَکَبِّرٍ جَبَّارٍ.» [2] 7.
دستهای از اهل کتاب که مجادله با آنان نهی شده، مگر مجادله به احسن: «وَ
لا تُجادِلُوا أَهْلَ الْکِتابِ إِلَّا بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ.» [3]ز- معنا و مفهوم هفتم احسن
یکی از معانی و مفاهیم احسن، فی قوله تعالی: «وَ أَوْفُوا الْکَیْلَ
إِذا کِلْتُمْ وَ زِنُوا بِالْقِسْطاسِ الْمُسْتَقِیمِ ذلِکَ خَیْرٌ وَ
أَحْسَنُ تَأْوِیلًا»، [4] میباشد و آن، در بهتر بودن و نیکوتر بودن از
لحاظ فرجام کار و عاقبت، و از لحاظ رجوع به اصل است، و فی قوله تعالی: «ذلِکَ خَیْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْوِیلًا»،* مواردی به شرح زیر تدبّر میشود: 1. جمله «ذلِکَ خَیْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْوِیلًا»،* در دو آیه از دو سوره قرآن کریم ذکر شده؛ یکی در سوره نساء، و دیگری در سوره اسراء. 2.
در سوره نساء، به مؤمنین امر شده، در صورت منازعه در شیئی، امر مورد
منازعه را به خدای تعالی و به پیامبرش بازگردانند که این کار، از لحاظ
عاقبت، خیر و نیکو است، و در آیه بعد از آن میفرماید: آنان که امر را به
طاغوت ارجاع میکرده، و محاکمه را نزد او میبرند، شیطان میخواهد آنان را
گمراه کند؛ گمراهی و ضلالت بعیدی: «أَ لَمْ تَرَ