فرهنگ قرآن - امامی، عبد‌النبی - مکتبة مدرسة الفقاهة

اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبد‌النبی الجزء : 1 صفحة : 529

در آیه 50 سوره توبه می‌فرماید: «إِنْ تُصِبْکَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْکَ مُصِیبَةٌ یَقُولُوا قَدْ أَخَذْنا أَمْرَنا مِنْ قَبْلُ وَ یَتَوَلَّوْا وَ هُمْ فَرِحُونَ.»؛ یعنی اگر به تو (پیامبر صلّی اللّه علیه و آله) حسنه‌ای برسد، آنان (یعنی منافقین) ناراحت می‌گردند، و اگر مصیبتی به تو برسد، می‌گویند: قبلا پیش‌بینی کار خودمان را کرده‌ایم و اعراض می‌کنند، درحالی‌که خوشحالند.
در آیه 8 سوره منافقان می‌فرماید: «وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ لکِنَّ الْمُنافِقِینَ لا یَعْلَمُونَ»؛ یعنی عزّت و شوکت، مخصوص خدای تعالی، پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و مؤمنان است، و لکن منافقین نمی‌دانند.
با دقت در آیات فوق، نکات مهمی در برخوردها و مسایل اجتماعی تدبّر می‌شود، از جمله:
1. در آیه‌های 120 آل عمران و 50 سوره توبه، ناراحت شدن منافقان به سبب ایصال پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و مؤمنان به حسنه و خوشحالی‌شان به مناسبت اصابت بدی و مصیبت به مؤمنان و پیامبر صلّی اللّه علیه و آله، دلیل بر قلوب بیمار آنان است که مظهر آن، در عداوت و کینه‌توزی نسبت به پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و مؤمنان ظهور می‌کند: «فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَهُمُ اللَّهُ مَرَضاً.» [1]
2. در آیه 120 سوره آل عمران که ظهور خطاب به جامعه مسلمانان است، «سیّئة» آمده: «وَ إِنْ تُصِبْکُمْ سَیِّئَةٌ»، و در آیه 50 سوره توبه که ظهور خطاب به پیامبر صلّی اللّه علیه و آله است، «مصیبة» آمده است: «وَ إِنْ تُصِبْکَ مُصِیبَةٌ»، و این به آن جهت است که «سیئه»، انحراف مقدّرات حسنه به وسیله هوای نفس است: «وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِکَ»، و پیامبر صلّی اللّه علیه و آله مبرّای از آن است.
3. در ذیل آیه 120 سوره آل عمران برای در امان بودن مؤمنان از حیله منافقان، شکیبایی توأم با استقامت و تقوا را توصیه می‌کند: «وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا یَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئاً»، و در ذیل آیه 50 سوره توبه، قول منافقین را که برای ایجاد تعادل روانی ناشی از

[1]. بقره/ 10.

اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبد‌النبی الجزء : 1 صفحة : 529

صيغة PDF

شهادة

الفهرست