فرهنگ قرآن - امامی، عبد‌النبی - مکتبة مدرسة الفقاهة

اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبد‌النبی الجزء : 1 صفحة : 50

«فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبی الخ»، [1] اراده آنان را نموده است. [2]
نیز فی قوله تعالی: «وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»، [3] فرموده: عامل در آن امر است؛ یعنی امر به احسان والدین می‌کند، و دلیل بر آن «حرّم ربّکم علیکم الخ الآیه» است که معنای: «اوصی بتحریمه و امر بتجنبه»، دارد. [4]
همین‌طور فی قوله تعالی: «وَ إِذْ أَخَذْنا مِیثاقَ بَنِی إِسْرائِیلَ لا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»، [5] فرموده: و آن احسانی را که از آنان [6] میثاق گرفت، این بود که نسبت به والدین آنچه را که براساس فرمانبرداری از آنان واجب شده، برای ایشان به جا آورد، از قبیل: کار نیکو نمودن، سخن خوب گفتن، نهایت فروتنی بر مبنای مهر و محبّت داشتن نسبت به آنان، رحمت آوردن بر آنها، رأفت آوردن نسبت به آنان و دعای خیر نمودن در حقشان و انجام دادن آنچه از جانب خدای متعال نسبت به آنان مستحب است. [7]
طبرسی در مجمع البیان فی قوله تعالی: «تَسْرِیحٌ بِإِحْسانٍ»، [8] دو قول را ذکر نموده: یکی این‌که آن طلاق (در نوبت) سوّم است و دوم آنکه ترک (همسر مطلقه) در زمان عدّه است تا معلوم گردد که عدّه به سر آمده. او این قول را روایت شده از امام باقر و امام صادق علیهما السّلام و نیز از سدی و ضحاک دانسته. [9]
زمخشری در کشّاف فی قوله تعالی: «وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»، [10] فرموده: یا با احسان کردنتان به والدین به قدر توانایی و قدرت، حقیقت احسان را احسان کرده و یا باید احسان کنید. [11]
هم‌چنین فی قوله تعالی: «وَ أَداءٌ إِلَیْهِ بِإِحْسانٍ»، [12] فرموده: و باید قاتل بدل خون را به

[1]. انفال/ 41.
[2]. تبیان، ج 6، ص 419.
[3]. انعام/ 151.
[4]. همان، ج 4، ص 31.
[5]. بقره/ 83.
[6]. طبرسی در مجمع البیان، ج 1، ص 150 فرموده: «و آن احسانی را که از امت ما میثاق گرفت.»
[7]. تبیان، ج 1، ص 329.
[8]. بقره/ 229.
[9]. مجمع البیان، ج 2، ص 329.
[10]. بقره/ 83.
[11]. کشّاف، ج 1، ص 293.
[12]. بقره/ 178.

اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبد‌النبی الجزء : 1 صفحة : 50

صيغة PDF

شهادة

الفهرست