در تفسیر کلمه تقوا در مصباح الشریعه آمده است که امام صادق علیه السّلام فرموده: «و کل عبادة مؤسسة علی غیر التقوی، فهی هباء منثور؛ قال اللّه عز و جل:" أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلی تَقْوی مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٍ خَیْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلی شَفا جُرُفٍ هارٍ فَانْهارَ بِهِ فِی نارِ جَهَنَّمَ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ" الایه، و تفسیر التقوی، ترک ما لیس باخذه باس حذرا عما به باس.»؛ یعنی هر عبادتی که بر غیر تقوا پایه‌گذاری شود، آن گرد و غباری است که پراکنده شده باشد.
خدای عزّ و جلّ فرمود: «أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلی تَقْوی مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٍ خَیْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ