اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبدالنبی الجزء : 1 صفحة : 38
تعالی تحمّل میکنند. لذا او تعالی میفرماید: «وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَرِیراً.» آنان
در بهشت، در کمال راحتی و آسایش، بر تختهای شادیآفرین و بر متّکاهای
حریر تکیه میزنند: «مُتَّکِئِینَ فِیها عَلَی الْأَرائِکِ لا یَرَوْنَ
فِیها شَمْساً وَ لا زَمْهَرِیراً.» سایههای بهشت، به آنان نزدیک، و
میوههای بهشتی در اختیارشان است: «وَ دانِیَةً عَلَیْهِمْ ظِلالُها وَ
ذُلِّلَتْ قُطُوفُها تَذْلِیلًا.» جامهای نقرهای و ظروفی بلورین؛
بلورهای از نقره که در اندازهبندیهایی به اندازه شده، بر آنان گردش داده
میشود: «وَ یُطافُ عَلَیْهِمْ بِآنِیَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَ أَکْوابٍ کانَتْ
قَوارِیرَا. قَوارِیرَا مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوها تَقْدِیراً.» در بهشت،
آنان از کاسهای مینوشند که نوشیدنی آن، ممزوج با زنجبیل است؛ آن چشمهای
که سلسبیل (یعنی نوشیدنی گوارا) نامیده میشود: «وَ یُسْقَوْنَ فِیها
کَأْساً کانَ مِزاجُها زَنْجَبِیلًا. عَیْناً فِیها تُسَمَّی
سَلْسَبِیلًا.» و پسران نوجوان همیشه و جاودان بر گرد آنان در حال
پذیراییاند که چون آنان را ببینی، چنین پنداری: مرواریدهایند که به اطراف
پراکنده شدهاند: «وَ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ إِذا
رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤاً مَنْثُوراً.» و هنگامی که به آنجا
مینگری، نعم فراوان و ملک عظیمی را خواهی دید: «وَ إِذا رَأَیْتَ ثَمَّ
رَأَیْتَ نَعِیماً وَ مُلْکاً کَبِیراً.» (و در حالی که) بر اندام آنان،
لباسهای ابریشمی ظریف بافت سبزرنگ و ابریشمی ضخیم است و (دست) آنان، با
دستبندهای نقرهای مزیّن شده، و پروردگارشان به آنان شراب طهور مینوشاند:
«عالِیَهُمْ ثِیابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَ إِسْتَبْرَقٌ وَ حُلُّوا أَساوِرَ
مِنْ فِضَّةٍ وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً.» (از جانب حق
تعالی به آنان گفته میشود:) این (نعمتهای عظیم و فراوان) پاداشی برای شما
است و سعی و تلاش شما (در طاعات، اعمال و عبادات) مقبول و مورد تقدیر است:
«إِنَّ هذا کانَ لَکُمْ جَزاءً وَ کانَ سَعْیُکُمْ مَشْکُوراً.»
اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبدالنبی الجزء : 1 صفحة : 38