responsiveMenu
صيغة PDF شهادة الفهرست
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبد‌النبی    الجزء : 1  صفحة : 226

و ریا و خوش‌نامی و نفاق، و خبر دادن از باطل شدن عمل به وسیله آنهاست، و از جمله چیزهایی که در معنای آن آمده، حدیثی است که ابن عباس از پیامبر صلّی اللّه علیه و آله روایت کند که آن حضرت فرمود: «اذا کان یوم القیامة، نادی مناد یسمع اهل الجمع: این الذین کانوا یعبدون الناس؛ قوموا، خذوا اجورکم ممن عملتم له؛ فانی لا أقبل عملا خالطه شی‌ء من الدنیا و اهلها.»؛ چون روز قیامت بر پا شود، ندادهنده‌ای که می‌خواهد ندایش به گوش همه اهل و جمعیت محشر برسد، ندا سر می‌دهد: آنانی که مردم را می‌پرستیدند، کجا هستند؟
به پا خیزید، پاداشتان را از کسی که برای او عمل کردید، دریافت کنید که من عملی را که آمیخته با چیزی از دنیا و اهل دنیا باشد، نمی‌پذیرم.
از امام صادق علیه السّلام روایت شده که فرمود: «قال رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله: من أسدی الی مؤمن معروفا، ثم آذاه بالکلام، او منّ علیه، فقد ابطل اللّه صدقته، ثم ضرب فیه مثلا فقال:" کَالَّذِی یُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ الی قوله الْکافِرِینَ".»: پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله فرمود:
هرکس به مؤمنی از روی نیکی احسان کند، سپس پس از آن، او را با سخن و کلام بیازارد، یا بر او منّت نهد، محققا خدای متعال صدقه او را باطل نماید. پس از آن، مثلی را در مورد آن زد و فرمود: «کَالَّذِی یُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ.» [1]
سید هاشم بحرانی در تفسیر برهان و ابن جمعه عروسی در نور الثقلین فی قوله: «وَ قالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ الخ» از ابن بابویه با اسنادش تا اسحاق بن عمار، و او با واسطه از امام صادق علیه السّلام روایت کند که آن بزرگوار فرمود: «فی قول اللّه عزّ و جلّ:" وَ قالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ الخ"، لم یعنوا انه هکذا، و لکنهم قد قالوا: قد فرغ من الامر، فلا یزید و لا ینقص، فقال اللّه جلّ جلاله تکذیبا لقولهم:" غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَ لُعِنُوا بِما قالُوا بَلْ یَداهُ مَبْسُوطَتانِ یُنْفِقُ کَیْفَ یَشاءُ"، او لم تسمع اللّه عزّ و جلّ یقول:" یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ".»: درباره فرموده خدای عزّ و جلّ: «وَ قالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ»، یهود چنین معنایی را (به‌طور مستقیم) قصد نکردند، امّا آنان گفته بودند: خدا از امر (عالم) فارغ شده، پس نه بر آن می‌افزاید و


[1]. مجمع البیان، ج 2، ص 377.
اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبد‌النبی    الجزء : 1  صفحة : 226
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
صيغة PDF شهادة الفهرست