مى‌داشتند و حق تعالى پيغمبر صلى الله عليه و آله را امر فرموده به محبت چهار نفر كه سلمان يكى از ايشان است و آياتى در مدح او و اقران او نازل شده و جبرئيل هر وقت بر حضرت رسول صلى الله عليه و آله نازل مى‌شده امر مى‌كرده از جانب پروردگار كه سلمان را سلام برساند و مطلع گرداند او را به علم منايا و بلايا و انساب و شبها براى او در خدمت پيغمبر صلى الله عليه و آله مجلس خلوتى بوده و حضرت رسول و امير المؤمنين صلوات الله عليهما و آلهما چيزهايى تعليم او فرمودند از مخزون و مكنون علم الله كه احدى غير او قابل و قوه تحمل آن را نداشته و رسيد به مرتبه‌اى كه (حضرت صادق عليه السلام فرمود:

أَدْرَكَ سَلْمَانُ اَلْعِلْمَ اَلْأَوَّلَ وَ اَلْعِلْمَ اَلْآخِرَ وَ هُوَ بَحْرٌ لاَ يُنْزَحُ وَ هُوَ مِنَّا أَهْلَ اَلْبَيْتِ سلمان درك كرد علم اول و آخر را و او دريايى است كه هر چه از او برداشته شود تمام نشود و او از ما اهل بيت است) و براى شوق زايرين و رغبتشان به زيارت آن جناب كافى است تأمل در اختصاص و امتيازش در ميان تمام صحابه و جميع امت به اين كه حضرت امير المؤمنين عليه السلام در يك شب از مدينه به مداين رفت و به دست مبارك او را غسل داد و كفن نمود و نماز كرد بر او با صفوفى بسيار از ملايكه و همان شب به مدينه مراجعت فرمود زهى شرافت مودت و محبت به خانواده رسالت كه انسان را به اين مرتبه از جلال و عظمت رساند و اما كيفيت زيارت آن جناب پس بدان كه سيد بن طاوس در مصباح الزائر چهار زيارت براى آن بزرگوار نقل كرده و ما در اينجا اكتفا مى‌كنيم به همان زيارت اول آن و در هديه نقل كرديم زيارت چهارم آن را كه شيخ در تهذيب ذكر فرموده پس چون خواستى زيارت كنى آن جناب را مى‌ايستى نزد قبر او رو به قبله و مى‌گويى

اَلسَّلاَمُ عَلَى رَسُولِ اَللَّهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ خَاتَمِ اَلنَّبِيِّينَ اَلسَّلاَمُ عَلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ سَيِّدِ اَلْوَصِيِّينَ اَلسَّلاَمُ عَلَى اَلْأَئِمَّةِ اَلْمَعْصُومِينَ اَلرَّاشِدِينَ اَلسَّلاَمُ عَلَى اَلْمَلاَئِكَةِ اَلْمُقَرَّبِينَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا صَاحِبَ رَسُولِ اَللَّهِ اَلْأَمِينِ [اَلْأَمِينَ] اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مُودَعَ أَسْرَارِ اَلسَّادَةِ اَلْمَيَامِينِ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اَللَّهِ مِنَ اَلْبَرَرَةِ اَلْمَاضِينَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّكَ أَطَعْتَ اَللَّهَ كَمَا أَمَرَكَ وَ اِتَّبَعْتَ اَلرَّسُولَ كَمَا نَدَبَكَ وَ تَوَلَّيْتَ خَلِيفَتَهُ كَمَا أَلْزَمَكَ وَ دَعَوْتَ إِلَى اَلاِهْتِمَامِ بِذُرِّيَّتِهِ كَمَا وَقَفَكَ [وَفَّقَكَ] وَ عَلِمْتَ اَلْحَقَّ يَقِيناً وَ اِعْتَمَدْتَهُ كَمَا أَمَرَكَ [وَ] أَشْهَدُ أَنَّكَ بَابُ وَصِيِّ اَلْمُصْطَفَى وَ طَرِيقُ حُجَّةِ اَللَّهِ اَلْمُرْتَضَى