جا نياز به رآكتورهاى نيرومند اتمى نيست، بلكه بسيارى از اتمهاى سنگين جهان خود به خود- اما به طور تدريجى و آهسته- در حال شكسته شدن هستند. اين يك طرف مسأله بود.

آيا همان طور كه اتمها مى‌شكنند و تبديل به انرژى مى‌شوند، ممكن است انرژى‌ها نيز تبديل به ماده شوند.

همان طور كه مثلًا در رفتن «مهار يك فنر» موجب باز شدن آن مى‌شود و با يك فشار شديد بار ديگر مى‌توان آن فنر را جمع كرد و به مهار كشيد، آيا در جهان انرژى‌ها نيز اين اصل حكومت مى‌كند و مى‌توان آن را فشرد و تبديل به ماده كرد؟

البته- تا آنجا كه مى‌دانيم- علم و دانش امروز نتوانسته چنين كارى كند ولى هيچ دليل بر نفى آن نيز در دست نيست، هنگامى كه قبول كرديم اينها دو خويشاوند نزديك، بلكه دو چهره مختلف از يك حقيقت هستند، تبديل هر كدام به ديگرى كاملًا قابل درك است، و به اين ترتيب مانعى بر سر راه تبديل «انرژى» به «ماده» به چشم نمى‌خورد.

2- اعمال ما اشكال مختلفى از انرژى هستند، سخنان ما انرژى صوتى است كه با انرژيهاى مكانيكى زبان و لب آميخته مى‌شود و از انرژيهاى خاص مغزى مدد مى‌گيرد.

حركات و افعال و كارهاى ما اعم ازخوب و بد، ظلم و عدالت، احسان و بخل، عبادت و نيايش شكل‌هاى ديگرى از انرژى مكانيكى يا آميخته‌اى از انرژى مكانيكى و صوتى هستند.

در اينجا اشتباه بزرگى وجود دارد كه بايد از آن پرهيز كرد و آن اينكه غالباً تصور مى‌كنند كه مواد غذايى در درون بدن ما تبديل به انرژيها و حركات‌