ابزار و آلات به كلى عوض مى‌شوند ولى نتيجه ثابت و باقى مى‌ماند.

هنگامى كه در دو زمان مختلف درجهان ما اين قدر دگرگونى واقع شود، در مورد جهان ديگرى كه همه چيزش با اين جهان متفاوت است، مسأله روشن خواهد بود كه اگرالفباى ديگرى براى بيان مفاهيم آن به دست نياوريم حداقل بايد در مورد به كار بردن الفاظ بيشتر روى نتايج آن بينديشيم و تكيه كنيم، نمى‌گويم با ميل خود آنها را هر جور خواستيم تفسير كنيم و مى‌گويم توجه داشته باشيم كه اين الفاظ وضع خاصى دارد.

اكنون كه اين مقدمه روشن شد باز مى‌گرديم به تفسير اين مفاهيم.

الف- گواهان در رستاخيز

در آيات قرآن مجيد، گواهان مختلفى براى آن دادگاه بزرگ ذكر شده است، به اين ترتيب:

1- ذات پاك خداوند: «وَ ما تَكُونُ في شَأْنٍ وَ ما تَتْلُوا مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ وَ لا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفيضُونَ فيهِ وَ ما يَعْزُبُ عَنْ رَبِّكَ مِنْ مِثْقالِ ذَرَّةٍ فِي اْلأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ وَ لا أَصْغَرَ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْبَرَ إِلَّا في كِتابٍ مُبينٍ‌»!

«در هر حال كه باشى، و هر آيه‌اى از قرآن بخوانى، و هر كارى انجام دهى، ما گواه بر شما هستيم و هيچ امرى بر علم و دانش پروردگار تو- حتى به اندازه سنگينى ذره‌اى- مخفى نمى‌ماند نه در زمين و نه در آسمان، و نه كوچكتر و نه بزرگتر از آن، مگر اينكه همگى در كتاب آشكار ثبت است». [1]

[1]. سوره يونس (10)، آيه 61.