حقيقتاً چنين است؛ يعنى يكى از قرائن براى شناسايى يك شخص، اطرافيان، دوستان و نزديگان او هستند، به اين ترتيب وضع و حال ايمان آورندگان به مدعى نبوت، از نظر خوبى و بدى، پاكى و ناپاكى، عقل و درايت يا بى‌عقلى و حماقت، آئينه خوبى براى نشان دادن وضع مدعى نبوت است. به همين جهت به دقت درباره آنها مطالعه كرد و ديد چگونه اشخاصى هستند،

8- ايمان او به گفته‌هاى خودش‌

بايد ديد خود مدعى تا چه اندازه‌اى به گفته‌هاى خود ايمان دارد؟

اين مطلب را هم از طرف عمل او درمقابل دستورهايى كه آورده و از ميزان فداكارى و از خود گذشتگى او در برابر مشكلات مى‌توان تشخسث داد!

9- آيا با خرافات و هوس بازى‌هاى محيط مبارزه مى‌كند؟

بايد موقعيت مدعى نبوت را در برابر انحرافات، خرافات و آلودگيهاى محيط سنجيد و ديد كه آيا او براى جلب افكار توده مردم با اين گونه موضوعات سازش مى‌كند و سعى دارد آئين خود را با آن تطبيق دهد؟ يا اينكه براى اصلاح محيط و هدايت افكار، پرچم مخالفت را بر مى‌افرازد؟

به عبارت ديگر: بايد ديد كه شخص مدعى، سازشكار است يا سازنده‌؟ آيا به فكر دگرگون ساختن محيط و ايجاد يك انقلاب اصلاحى است يا به فكر سازشكارى و بهره بردارى از وضع موجود؟

10- دعوت منظم و يكنواخت‌

بايد ديد كه آيا در اصول دعوت خود منظم و ثابت است؟ يا