قبول دارند، زيرا تمام كسانى كه در مسأله‌اى تخصّص ندارند، به متخصّصين آن مسأله رجوع مى‌كنند و اين نوعى تقليد است. و تقليد مؤمنين از مراجع تقليد، نوعى رجوع غير متخصّص به متخصّص است و هيچ اشكالى ندارد. به عنوان مثال كسى كه مى‌خواهد ساختمانى بسازد و تخصّصى در اين زمينه ندارد به متخصّص اين كار يعنى مهندس ساختمان مراجعه و از او تقليد مى‌كند. كسى كه اتومبيل سوارى اش خراب شده و تخصّصى ندارد به متخصّص اين كار يعنى مكانيك مراجعه نموده و از او تقليد مى‌كند. همچنين در ساير كارها. بلكه گاه جمعى از دانشمندان و بزرگان، مقلد بچّه‌اى نابالغ مى‌شوند مثل اين كه آنها به منزل كسى دعوت شده‌اند و آدرس دقيق صاحب خانه را نمى‌دانند. از بچّه غير بالغى كه در آن محل مشغول بازى كودكانه است و صاحب خانه را مى‌شناسد، آدرس خانه‌اش را مى‌پرسند. بچه در جلو و آن دانشمندان در پشت سر او حركت مى‌كنند تا به مقصد برسند. در اين‌جا اين كودك نابالغ مرجع تقليد آن جمع دانشمند شده است!

بنابراين، آنچه زشت و ناپسند است تقليد و پيروى جاهل از جاهل است، امّا تقليد جاهل از عالم و رجوع غير متخصّص به متخصّص هيچ اشكالى ندارد و مورد قبول همگان است.

پيروى از نياكان!

تمام بت پرستان در طول تاريخ در پاسخ اين سؤال كه چرا بت‌ها را مى‌پرستيد؟ مى‌گفتند: به تبعيت از نياكان و گذشتگانمان اين كار را مى‌كنيم. آيا هر كارى كه گذشتگان كرده‌اند، آيندگان بايد انجام دهند، يا بايد اعمال گذشتگان را در ترازوى عقل و خرد سنجيد و تنها به آنچه كه عقل آن را تأييد مى‌كند عمل كرد؟