نمونه قرآن از زبان پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد: « «إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا للَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا»؛ شما را تنها به يك چيز اندرز مى‌دهم، دو نفر دو نفر، يا به تنهايى براى خدا قيام كنيد، سپس بينديشيد». [1] تمام خواسته پيامبر صلى الله عليه و آله در تفكّر و انديشه و تعقّل خلاصه مى‌شود. اگر پاى عقل و خرد به ميان آيد حق از باطل به راحتى شناخته مى‌شود.

2. دلسوزى و مهربانى‌

پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله آن‌قدر دلسوز و مهربان بود كه جان خود را در اين مسير به خطر مى‌انداخت. اين مطلب درآيه 6 سوره كهف آمده است توجّه فرماييد: « «لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ عَلَى آثَارِهِمْ»؛ گويى مى‌خواهى، خود را به خاطر اعمال آنها از غم و اندوه هلاك كنى».

و لذا خداوند او را دلدارى مى‌داد كه: اين‌قدر نگران مباش و غم و غصّه نخور، آنها كه قابل هدايت باشند هدايت مى‌شوند و آنها كه قابليّت هدايت نداشته باشند، هر قدر تلاش كنى هدايت نمى‌شوند.

3. ترك تعصّب‌

انبيا و اولياى الهى تعصّب ندارند در حالى كه مدّعيان باطل متعصّبند. پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله هنگامى كه با بت پرستان سخن مى‌گفت و با دليل و منطق و برهان حقانيّت اسلام را به اثبات مى‌رساند و آنها نمى‌پذيرفتند مى‌فرمود: « «لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِىَ دِينِ»؛ (حال كه چنين است) آيين شما براى خودتان، وآيين من براى خودم!». [2]

[1]. سوره سبأ، آيه 46.

[2]. سوره كافرون، آيه 6.