در حديث ديگرى از اميرمؤمنان على عليه السلام در مورد شهادت به وحدانيت خداوند و نبوّت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله آمده است:

«خَفَّ ميزانٌ تَرفَعانِ مِنهُ وَثَقُلَ ميزانٌ تُوضَعانِ فيهِ‌

؛ ترازوى سنجشى كه شهادتين از آن برداشته شود سبك است، و ميزانى كه شهادتين در آن نهاده شود سنگين است». [1] در حديث ديگرى از امام باقر عليه السلام يا امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم:

«ما فِى‌الميزانِ شَى‌ءٌ أثقَلُ مِنَ الصَّلواتِ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

؛ در ترازوى عمل چيزى سنگين‌تر از درود فرستادن بر محمّد و آل محمّد نيست». و در ذيل همين روايت فرمود:

«كسانى در قيامت در پاى ميزان عمل قرار مى‌گيرند و كفّه اعمالشان سبك است، سپس درود بر محمّد و آل محمّد را در آن مى‌نهند و سنگين مى‌شود». [2] در حديثى امام باقر عليه السلام فرمود:

«مَن كانَ ظاهِرُهُ مِن باطِنِهِ خَفَّ مِيزانُهُ‌

؛ هر كه ظاهرش از باطنش بهتر باشد ميزان عملش در قيامت سبك خواهد بود». [3] اين بحث را با سخنى از سلمان فارسى كه در حقيقت چكيده وحى و سنّت است پايان مى‌بريم. در اين حديث مى‌خوانيم كه كسى با تحقير به سلمان گفت:

تو كيستى و چيستى؟ ارزشى ندارى. سلمان در پاسخ گفت:

«امّا اوَّلي وَاوَّلُكَ فَنُطفَةٌ قَذِرَةٌ وَأمّا آخِري وَآخِرُكَ فَجيفَةٌ مُنتِنَةٌ فإذا كانَ يَومُ القِيامَةِ وَنُصِبَت المَوازينُ فَمَن ثَقُلَت مَوازينُهُ فَهُوَ الكَريمُ وَمَن خَفَّت مَوازينُهُ فَهُوَ اللَّئِيمُ‌

؛ امّا آغاز وجود من و تو نطفه آلوده‌اى بود و پايان من و تو مردارى گنديده بيش نيست، هنگامى كه روز قيامت فرا رسد و ترازوهاى سنجش اعمال نصب شود، هر كه ترازوى عملش سنگين بود شريف و بزرگوار است و هر كه ترازوى عملش سبك بود پست و لئيم است». [4] در دستور سوم حضرت مى‌فرمايد: آماده باش براى روزى كه همه چيز فاش‌

[1]. نورالثقلين، ج 5، ص 659، ح 8.

[2]. همان، ح 7.

[3]. همان، ص 660، ح 13.

[4]. همان، ح 14.