ترازوهاى اعمالش سنگين است». و در آيه 8 همان سوره مى‌فرمايد: « «مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ»؛ كسى كه ترازوهايش سبك است».

بدين معنى كه خود اعمال وزن دارند و از برخى تعبيرات استفاده مى‌شود كه خود افراد وزن مى‌شوند، يعنى در ترازوى عمل خودشان سنگين‌اند و برخى خودشان سبك‌اند.

در روايتى در تفسير آيه 104 سوره كهف كه مى‌فرمايد: « «وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا»؛ مى‌پندارند كار نيك مى‌كنند». آمده است كه برخى وارد محشر مى‌شوند، هيكل‌هاى درشتى كه به نظر مى‌رسد خيلى پروزن باشند، امّا وقتى در ترازوى سنجش مى‌گذارند و آنها را وزن مى‌كنند به‌اندازه بال مگسى وزن ندارند.

براى اينكه اگر درس خوانده و چيزى نوشته براى غير خدا بوده، اگر جهاد كرده يا به منبر رفته، سخن بسيار گفته و ريا بوده است. ظاهرش پُر وزن است، امّا وزن ندارد، زيرا همه براى غير خدا بوده، ولى برخى كه ظاهرى كوچك دارند خيلى پُروزن و سنگين‌اند.

مى‌گويند فاصله‌هايى كه بين اتم‌هاى بدن انسان است، اگر آنها را بيرون بكشند همه بدن به‌اندازه سر سوزن مى‌شود، ولى وزنش همان شصت يا هفتاد كيلو و بيشتر است.

ازاين‌رو پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: اى ابوذر، پيش از آنكه در قيامت تو را بسنجند، همين امروز خودت را بسنج و ببين توخالى و بى‌محتوايى يا واقعاً مغز و محتوا دارى. آيا جزءِ اولواالالباب‌اى يا سبك و بى‌وزن. خودت را وزن كن و نقطه‌هاى ضعف و قوّت خويش را بنگر و بنويس كه چقدر از اعمالت مثبت است.

و چه زيباست كه در اين دنيا انسان خود را وزن كند پيش از آنكه ديگران او را وزن كنند، براى اينكه وزن و حساب امروز به درد مى‌خورد، ولى آنجا راه حل ندارد. اگر امروز آدم ببيند بى‌وزن است راه جبران براى او باز است، امّا در آنجا راه بسته است. آيات مختلف قرآن را بخوانيد كه جهنّمى‌ها فرياد مى‌زنند: ما را