ضايعات پيروى از حدس و گمان‌

پيروى از گمان و حدس و تخمين و شايعات و هر آنچه غير از علم و يقين حاصل مى‌شود، خطرهايى براى فرد و جامعه ايجاد مى‌كند كه هريك به‌تنهايى ضايعات بزرگى دارد، از جمله:

تكيه بر غير علم، سرچشمه پايمال شدن حقوق افراد يا دادن حق به غير مستحق است.

پيروى از غير علم، آبروى افراد آبرومند را به خطر مى‌اندازد و خدمتگذاران را دلسرد مى‌كند.

اعتماد بر غير علم، به بازار شايعات و شايعه‌سازان رونق مى‌دهد.

پيروى از غير علم، روحيّه تحقيق و كنجكاوى را از انسان گرفته و او را فردى زودباور و ساده‌انديش بار مى‌آورَد.

پيروى از غير علم، روابط گرم و دوستانه را در خانه و بازار و همه جا به هم زده و مردم را به يكديگر بدبين مى‌سازد.

پيروى از غير علم، استقلال فكرى را از بين مى‌بَرد و روح را براى پذيرش هرگونه تبليغات مسموم آماده مى‌كند.

پيروى از غير علم، سرچشمه قضاوت‌ها و انتخاب‌هاى عجولانه در مورد هر كس و هر چيز است كه اين خود مايه انواع ناكامى‌ها و پشيمانى‌هاست.

راه مبارزه با پندارگرايى‌

اكنون اين پرسش مطرح است كه چگونه مى‌توان خود و جامعه را از اين عادت زشت و نكبت‌بار و عواقب دردناك آن رهايى بخشيد؟

در پاسخ بايد به چند نكته توجّه كرد:

نخست بايد عواقب دردناك اين كار را از راه‌هاى مختلف پى‌درپى به مردم گوشزد كرد و از آنها خواست كه در آثار شوم پيروى از غير علم بينديشند.