كلمات على عليه السلام در سه بخش‌ خطبه‌ها، نامه‌ها و كلمات قصار تنظيم كرده است، و به قدرى محتواى آن بالا و الفاظ زيباست كه هر كس پيرو هر مكتب و آيينى باشد اين كتاب را مطالعه كند، تحت تأثير محتواى عالى آن قرار مى‌گيرد، و اى كاش نه تنها مسلمانان كه غير مسلمانان نيز با آن آشنا مى‌شدند، تا به معارف بلند اسلام در توحيد و مبدأ و معاد و مسائل سياسى و اخلاقى و اجتماعى آشنا شوند.

يكى ديگر از اين ميراث‌هاى بزرگ، كتاب‌ صحيفه سجّاديّه‌ است كه مجموعه‌اى است از بهترين و فصيح‌ترين و زيباترين دعاها، با محتواى بسيار بلند و بالا و عميق كه در واقع كار همان خطبه‌هاى «نهج‌البلاغه» را از طريق ديگرى مى‌كند و جمله به جمله آن درس تازه‌اى به انسان مى‌آموزد، و به راستى طرز نيايش و مناجات با خداوند را به هر انسانى مى‌آموزد، و روح و جان آدمى را نور و صفا مى‌بخشد.

اين مجموعه چنان كه از نامش پيداست از دعاهاى چهارمين پيشواى مكتب شيعه، امام علىّ بن الحسين بن علّى بن ابي‌طالب، مشهور به «سجّاد» عليه السلام است و ما هر وقت بخواهيم روح دعا و نيايش و توجّه بيشتر به درگاه خداوند و عشق به ذات پاكش در ما پيدا شود به سراغ اين دعاها مى‌رويم و همچون گياهان نورس كه از ابر پربركت بهارى سيراب مى‌شوند از آن سيراب مى‌گرديم.

بيشترين احاديث شيعه كه بالغ بر ده‌ها هزار حديث مى‌شود از پنجمين و ششمين امام، يعنى محمّد بن علىّ الباقر، و جعفر بن محمّد الصّادق عليهما السلام نقل شده، و قسمت مهمّى نيز از هشتمين امام، علىّ بن موسى الرّضا عليه السلام است، و اين به خاطر آن‌