براى ما بيان مى‌كند، كه اگر مرتكب اين خطاها شده‌ايم توبه كنيم.

ثالثاً: همان گونه كه دوست داريم اگر مظلوم واقع شديم ديگران به فرياد ما برسند، و اگر به ديگران خدمت كرديم قدردان زحمات ما باشند، و اگر خطايى كرديم عذرمان را بپذيرند، بايد نسبت به ديگران نيز چنين باشيم. به مظلوم كمك كنيم، قدردان زحمات ديگران بوده، و عذر تقصيرشان را پذيرا باشيم. عجيب است كه در مظانّ اجابت دعا انتظار داريم خداوند متعال تمام گناهان و خطاهاى ما را بخشيده، و قلم عفو بر جرائم اعمالمان بكشد، امّا نسبت به خطاى ديگران، گاه سالها كينه آن را در سينه نگه مى‌داريم، و به هيچ وجه حاضر به بخشيدن او نيستيم.

اگر مردم اهل عفو و گذشت بودند، و در اين زمينه سخت‌گيرى نمى‌كردند، بسيارى از پرونده‌هاى دادگسترى مختومه مى‌شد.

3- پايان دادن به درگيرى‌هاى كشورهاى اسلامى‌

سومين هدف از جنگ در معارف اسلامى، پايان دادن به درگيريهايى است كه بين دو قبيله مسلمان يا دو كشور اسلامى رخ مى‌دهد.

و اين همان چيزى است كه امروزه به نيروى محافظ صلح در دنيا معروف شده است. آيه 9 و 10 سوره حجرات به اين نوع جهاد اشاره دارد، توجّه فرماييد:

«وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى‌ الْأُخْرَى‌ فَقَاتِلُوا الَّتِى تَبْغِى حَتَّى تَفِى‌ءَ إِلَى‌ أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ‌ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ* إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ»؛ و اگر دو گروه از مؤمنان با هم به نزاع و جنگ پردازند، آنها را آشتى دهيد؛ و اگر يكى از آن دو بر ديگرى تجاوز كند، با گروه متجاوز پيكار كنيد تا به فرمان خدا باز گردد، و هرگاه بازگشت (و زمينه صلح فراهم شد)، در ميان آن دو