قضات محترم بايد از اين قضاوت حيرت‌انگيز و نمونه‌هاى ديگر آن كه فراوان است و در كتب معتبر ما ذكر شده، [1] درس بگيرند، و با مطالعه اين گونه قضاوتها بهتر و سريع‌تر حقوق از دست رفته مظلومان را به آنها بازگردانند.

ضمناً اين واقعه نشان مى‌دهد اين كه گفته مى‌شود نبايد به نفع ارباب دعوى تحقيق و تفحص نمود مطلب بى‌اساسى است، بلكه حتّى‌الامكان بايد تحقيق كرد و براى كشف حقيقت تلاش نمود.

2- طبق روايتى كه در منابع معتبر آمده، در زمان خليفه دوّم دو زن به وى مراجعه كرده و هر كدام مدّعى بود مولود پسر تعلّق به وى دارد و دختر متعلّق به ديگرى است. ماجرا از اين قرار بود كه دو زن حامله بدون حضور ماما زايمان كردند. يكى پسر و ديگرى دختر زاييد، و بر سر اين كه پسر متعلّق به كدام يك، و دختر متعلّق به كيست با هم اختلاف پيدا كردند، و هر كدام مدّعى بودند كه پسر متعلّق به اوست. [2]

عمر با شنيدن شكايت آنها، اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله را جمع كرد و از آنها پرسيد: آيا در اين زمينه مطلبى از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله شنيده‌ايد؟ گفتند: نه. گفت: چه كنيم؟ برخى پيشنهاد دادند كه از طريق قرعه مشكل را حل كنيم. خليفه اين راه حل را نپذيرفت.

سپس گفت: كليد حلّ مشكل به دست على است. گمان مى‌كنم او بتواند راه صحيحى جلوى پاى ما بگذارد. حاضران در جلسه ضمن تأييد اين پيشنهاد گفتند:

شخصى را به دنبال او بفرست تا حاضر شود، و مشكل را حل نمايد. عمر كه به‌

[1]. وسائل الشيعه، ج 18، ص 206.

[2]. هنگامى كه خداوند به امام سجاد عليه السلام فرزندى مى‌داد، از اين كه پسر است يا دختر سؤال نمى‌كرد! بلكه تنها از سلامتى او سؤال مى‌كرد. (وسائل الشيعه، ج 15، ص 143). و اين درس بزرگى براى همه ماست، زيرا پسر و دختر تفاوتى نمى‌كند، هر دو نعمت و هديه خداوند است.