جايگاهى باشد كه مرضىّ رضاى خداوند است) اگرچه از حيث، عمل عمل كمترى داشته باشد.

از اين حديث استفاده مى‌شود كه اگر انسان در يك ماه رمضان فقط يك آيه بخواند و پيرامونش تفكر كند، بهتر است تا 30 جزء قرآن را بدون تفكر، تلاوت كند.

اين روايت تائيد مى‌كند مضمون روايتى را كه مى‌گويد: يك ساعت تفكر از 70 ساعت عبادت بهتر است. «تَفَكُّر ساعَة خَيْر مِنْ عِبادَةِ سَبْينَ سَنَة»: «يك ساعت عالم بودن بهتر از 70 سال عابد بودن است».

آفرين بر اين جهان‌بينى و نگرش اسلام، كجايند آن ناآگاهان در لباس آگاهان، و آن جاهلان در پوستين عالمان كه مى‌گفتند: (دين مايه تخدير جوامع و عقب‌افتادگى آنها است) كجايند كه ببينند زيربناى ايدئولوژى و اخلاق عملى در اسلام، جهان‌بينى و تفكر و انديشه است، تا جايى كه بهترين عامل را بهترين عاقل معرفى مى‌نمايند.

تا به اينجا بحث در آفرينش انسان و هدف آن بود و اما آفرينش كل مخلوقات.

خلقت و آفرينش جميع مخلوقات‌

به علت گسترده شدن بحث، اجمالًا اين بحث را دنبال مى‌كنيم، آفرينش موجودات ديگر هم مثل آفرينش انسان هدفى دارد و آن تكامل آنهاست، يعنى تبديل وجودى دانى به وجودى عالى، خاك و مواد غذايى آن جزء پيكر گياه و گياه جزء پيكر حيوان، اين دو تحت اختيار انسان و جزء پيكر او مى‌گردد. هر موجود دانى كه در مسير زندگى خود جزء پيكر و محو در وجود موجودى عالى شود، به تكامل‌