22- درمان طلبيدن از قرآن‌

22- ويستثيرون به دواء دائهم.

ترجمه‌ و پرهيزگاران درمان دردهاى خود را از قرآن مى‌گيرند.

شرح: از توضيحاتى كه داده شد، روشن مى‌شود همچنانكه درد حُزن متقيان بواسطه تلاوت قرآن تشديد مى‌شود، دواى آن هم از قرآن به دست مى‌آيد، اگر حزن آنها از عواقب امور و جهل به آن باشد، با خواندن قرآن نور اميد هر چه بيشتر در قلب آنها تجلّى كرده و هر چه بيشتر تلاش مى‌كنند، و بهره بر مى‌گيرند، و اگر حزن آنها بواسطه دورى و عدم وصال به محبوب باشد، قرآن به عنوان نامه‌اى اميدبخش و نويد دهنده در راه رسيدن به اين وصال است، در آيات متعددى سخن از رضوان و لقاء الهى است به نحوى كه خوانندگان مؤمن مى‌يابند. (انَّهم يرونه بعيداً- و نَريه قَريباً) [1] يعنى كافران و منافقان رسيدن به رضوان و نِعَم و لقاء الهى را دور مى‌پندارند، و ما قريب مى‌دانيم.

آيات قرآن كه ساكت و ساكن در بين الدّفتين (دو جلد آن) قرار دارد، به منزله داروخانه بسيار عظيمى است، كه هر بيمارى به مقتضاى ظرفيّت علمى خود

[1]. سوره معارج، آيات 6 و 7.