11- مردم از آنها در امانند

11- و شُرورُهُم مَأمُونَةٌ

ترجمه: (و مردم) از شرّ آنها در امان هستند.

شرح: اين عبارت در حقيقت سالبه به انتفاع موضوع است يعنى اصلا شرى ندارند، نه اينكه دارند، و مردم از آن در امانند، زيرا لازمه شر عدم امنيت است، اگر چه بسيار اندك باشد، شرّى در آنها نيست، زيرا رأس تمام شرور حبّ دنيا است، و اين محبت در دل آنها آشيانه نكرده است، اساساً امنيت از شرّ، از ويژگيهاى فرد مسلمان است نه از خصوصيات پرهيزكار فقط، چنان كه در روايت آمده‌ «المُسلِمُ مَنْ سَلَّم النّاس مِنْ يدهِ و لسانهِ»: «فرد مسلمان كسى است كه مردم از دست و زبان او در امان باشند» [1]، «مُسلِم» از ماده «سلامت» است و طبعاً بايد كانون سلامت باشد، آيا واقعاً ما چنين هستيم؟ آيا مردم از دست و زبان ما در عذاب نيستند، آيا آبروى مسلمانى را نمى‌بريم آيا هتك حيثيت او نمى‌كنيم، اگر چنين است نامگذارى ما به‌

[1]. بحارالانوار، جلد 75، صفحه 51، روايت از امام صادق (عليه السلام) است.