و چنين سلب آرامش و آسايش مى‌كند كه اين مرد عرب را از بيابانهاى ميان كويت و حجاز روانه مكه مى‌كند تا چادر به چادر به دنبال صاحب اين پول بگردد سپس به كربلا آيد، تا بار مسئوليت را از دوش خود بردارد، با اين كه قدرت داشت پول را برداشته و مصرف كند. حتى ناقل اين داستان گفته بود وقتى مى‌خواستيم به عنوان مژدگانى به او چيز دهيم، رنگش تغيير كرد و گفت مگر براى اداى وظيفه هم پول مى‌گيرند، به‌به اين است نتيجه جهت دادن تقوى به عقيده، و از بى‌رنگى درآوردن انسان ومزيّن به رنگ الهى كردن.

مفهوم تقوى در روايات‌

پس از روشن شدن تقوى در لغت و قرآن به سراغ روايات اهل بيت (عليه السلام) مى‌رويم، زيرا آنها آگاهترند به آنچه در خانه آنها نازل شده كه: (اهْلُ البَيْتِ دَدرى بَما فِى البيت) آن خانه و بيتى كه سرچشمه زلال معارف است، چون محل نزول وحى و رفت و آمد ملائكه بوده است، (مَهْبطُ الوَحى وَمُخْتَلَفُ المَلائكة) براى نمونه 6 روايت را متذكر مى‌شويم:

1. سُئل الصادقُ (عليه السلام) عنِ تَفْسير التّقْوى: «قال (عليه السلام): انْ لا يَفْقدَك اللّهُ حيثُ امَرَكَ ولا يَراك حيثُ نَهاك» [1] يعنى جاهايى را كه خداوند تو را امر كرده محل وجدان تو، و جاهايى را كه نهى كرده محلّ فقدان تو باشد و به عبارت ساده‌تر، هرجا كه مى‌خواهيد تو باشى باش، و هرجا كه نمى‌خواهد مباش، امام صادق (عليه السلام) رئيس مذهب ما همان گونه كه خود در اين روايت مى‌فرمايد، در مرحله عمل همچنين كردند، در روايتى است كه امّاعلى (عليه السلام) بر طبق مصاحلى به مجلس شخصى شرفياب‌

[1]. بحارالانوار، جلد 70/ و شرح نهج‌البلاغه خوئى، جلد 12/ 115 ذيل همين خطبه.