محمّدبن على بن طباطبا نويسنده كتاب «الآداب السلطانية» [1] و عدّه زيادى ديگر كه شمارش همه آنان كار مشكلى است.

شعر و بهترين شعراى اسلام‌

اكنون موضوع «شعر و بهترين شعراى اسلام» را مورد بررسى قرار مى‌دهيم، در اينجا نيز مى‌بينيم شعراى شيعه از همه ماهرتر و معروفترند و آثار شعرى آنها سرآمد آثار اسلامى محسوب مى‌گردد.

در حقيقت شعراى اسلام چند طبقه‌اند:

1. طبقه صحابه- بزرگان اين طبقه همه از شيعه هستند، در رديف اوّل نام نابغه جعدى‌ [2] را بايد برد كه در جنگ صفين در ركاب امير مؤمنان على عليه السلام بود و رجزها و حماسه‌هاى پرهيجانى از خود در آن ميدان به يادگار گذارد.

همچنين عروة بن زيد كه او نيز در ركاب آن حضرت در صفين بود. [3]

لبيد بن ربيعه عامرى كه جمعى از بزرگان تصريح به شيعه بودن او كرده‌اند. [4]

[1]. وى ابن طقطقى نقيب علويين در حلّه و نجف و كربلا بود و در سال 660 متولّد و در 709 وفات كرده است. كتاب وى «الفخرى فى الآداب السلطانية والدول الاسلاميّة» درباره تاريخ خلفا و وزراى ايشان، و هم اندكى درباره سلاطين و پادشاهانى است كه در خلال فرمانروايى خلفا ظهور كرده و به فرمانروايى رسيده‌اند، مى‌باشد.

اين كتاب بارها چاپ شده، جديدترين چاپ آن در قم توسط منشورات شريف رضى انجام شده و توسط آقاى محمد وحيد گلپايگانى به فارسى ترجمه و توسط شركت انتشارات علمى و فرهنگى منتشر شده است. الذريعة، ج 6، ص 125

[2]. وى ابوليلى بن عبداللَّه بن عدس بن ربيعة بن جعدة بن كعب بن ربيعه معروف به نابغه جعدى است. درباره‌او ر. ك: معجم الشعراء، ص 195-/ 321؛ الشعر والشعراء، ص 55 و 57؛ غريب الحديث از ابن قتيبه، ص 360؛ المؤتلف والمحتلف، ص 191؛ الاستيعاب، ج 4، ص 1522-/ 1524؛ اسدالغابة، ج 4، ص 221 و ج 5، ص 2-/ 4؛ الاصابة، ج 3، ص 508؛ التذكرة السعدية، ص 212؛ البداية والنهاية، ج 6، ص 168

[3]. به كتاب «اغانى» مراجعه شود

[4]. درباره او ر. ك: الشعر والشعراء، ص 50؛ اسدالغابة، ج 4، ص 260-/ 262؛ الاصابة، ج 6، ص 4-/ 5؛ الاستيعاب، ج 3، ص 1335-/ 1338؛ المغازى، ج 1، ص 350-/ 351