بدن هنگام انجام آن لازم است، اما اذان و اقامه هر دو مستحب مؤكد مى‌باشند؛ بلكه بعيد نيست در صورت وقت اضافه داشتن، «اقامه» واجب باشد. [1]

3. موانع نماز: همان طور كه از اسمش پيداست امورى مى‌باشد كه وجود آنها نماز را باطل مى‌كند. و آن نيز بر دو نوع است: نوع اوّل «موانع ركنى» كه در هر صورت نماز را باطل مى‌سازد، خواه از روى عمد باشد يا غير عمد، و آن سه چيز است: پشت به قبله كردن، آنچه كه وضو را باطل مى‌كند، و فعل كثير كه انسان را از صورت نمازگذار خارج مى‌كند. [2]

نوع دوم موانعى است كه در حال عمد نماز را بر هم مى‌زند و آن عبارت است از: سخن گفتن، خنده و گريه با صدا، رو به طرف راست و چپ كردن، خوردن و آشاميدن. [3]

منظور از طهارت كه جزء شرايط ذكر شد، وضو و غسل است و هر كدام از اين دو موجباتى دارد كه بدنبال آن واجب مى‌گردد. و در صورتى كه دسترسى به آب براى وضو و غسل نباشد و يا آب پيدا شود اما بر اثر بيمارى يا سرماى شديد و تنگى وقت، نتواند از آن استفاده كند بايد به جاى آنها تيمم نمايد، همان‌طور كه قرآن مجيد مى‌گويد: «فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً»؛ بر زمين پاكى تيمم كنيد». [4]

در معناى‌ صَعِيد» كه در اين آيه شريفه ذكر شده ميان فقها و علماى لغت اختلاف نظر است: بعضى معتقدند صَعِيد» تنها به معناى «خاك» مى‌باشد ولى عدّه‌اى ديگر معناى آن را وسيعتر مى‌دانند و معتقدند آنچه روى زمين را

[1]. وجوب «اقامه» معلوم نيست، بلكه حق اين است كه آن نيز «مستحب مؤكد» مى‌باشد

[2]. مناسب‌تر اين است كه به جاى «فعل كثير»، «فعل محو كننده صورت نماز» قرار داده شود، خواه فعل كثير باشد يا قليل، مثلًا ور جستن يا كف زدن در وسط نماز با اينكه فعل كثير نيست صورت نماز را محو و باطل مى‌سازد

[3]. موانع نماز منحصر به اينها نيست و امور ديگرى نيز هست كه نماز را باطل مى‌سازد، به كتابهاى فقهى يا رساله‌هاى عمليه مراجعه شود

[4]. سوره نساء، آيه 43