و مى‌گويد: مركب شما چه مركب خوبى است و شما هم چه سواران خوبى هستيد؟!» آرى اينها هنوز حيات داشتند و آنچه را از رسول خدا صلى الله عليه و آله درباره فضايل امام حسين و فرزندان على عليهم السلام ديده و شنيده بودند در ميان مردم منتشر مى‌ساختند.

2. جنايات بنى اميّه و بنى مروان‌

اما «بنى اميّه» همچنان به جنايات خود ادامه مى‌دادند و دست و دهان آنها به خون فرزندان پيغمبر صلى الله عليه و آله آلوده بود، عدّه‌اى را «شهيد» و جمعى را «مسموم» و عدّه ديگرى را «اسير» ساختند.

طبيعى است اين حوادث روز به روز «تشيّع» را گسترش مى‌داد و بر وسعت دامنه آن مى‌افزود. نهال عشق فرزندان على عليه السلام را در قلوب مسلمانان مى‌كاشت، و محبوبيت فوق العاده آنان را در اعماق دلها نافذتر مى‌ساخت.

آرى، همه مى‌دانند «مظلوميت» بزرگترين نقش را در اين قسمت بازى مى‌كند.

روى اين حساب هر اندازه بنى‌اميّه بر ظلم و ستم و استبداد و خودكامگى و خونريزى بى‌گناهان، براى محكم كردن پايه‌هاى حكومت لرزان خود، مى‌افزودند، قلوب مسلمانان بيشتر متوجه خاندان پيغمبر صلى الله عليه و آله مى‌شد، يعنى در حقيقت آنها با اين اعمال خود به خاندان پيغمبر صلى الله عليه و آله و پيشرفت اهداف آنها كمك قابل توجهى مى‌كردند!

هر اندازه شيعيان و دوستان اهل بيت را تحت فشار بيشترى قرار مى‌دادند و بر بالاى منبرها، آشكارا به على عليه السلام ناسزا مى‌گفتند و در مخفى كردن فضايل او مى‌كوشيدند، قضيه برعكس مى‌شد و با عكس العمل‌هاى شديد و احساسات برافروخته مسلمانان روبه‌رو مى‌گرديدند.

همان طور كه «شعبى» به فرزند خود مى‌گفت: