4. در يكى از شبهاى غزوه خيبر پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود:

«لَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ غَداً رَجُلًا يُحِبُّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيُحِبُّهُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ‌

؛ فردا پرچم را به دست مردى مى‌سپارم كه او خدا و رسولش را دوست مى‌دارد و نيز خداوند و رسولش را دوست مى‌دارند». [1]

5. حديث ثقلين، در اين حديث پيغمبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‌فرمايند:

«إِنّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتابَ اللَّهِ وَعِتْرَتي أهْلَ بَيْتي‌

؛ من در ميان شما دو چيز گرانمايه به يادگار مى‌گذارم: كتاب خدا و اهل بيتم را». [2]

6. حديث مشهور

«عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ وَالْحَقُّ مَعَ عَلِيٌ‌

؛ على همواره با حق است و حق نيز با على است!». [3]

امثال اين احاديث فراوان است و ما نمى‌خواهيم در اين مختصر يك يك آنها را برشماريم. خوشبختانه كتابهاى مشروح فراوان كه در اين زمينه نوشته شده‌

[1]. مسند أحمد، ج 5، ص 323؛ صحيح بخارى، ج 4، ص 20 و ج 5، ص 76

[2]. اين حديث يكى از معتبرترين و روشن‌ترين احاديثى است كه موقعيت مذهب اهل بيت عليهم السلام و پيروان آنها را توضيح مى‌دهد، در اين حديث پيغمبر صلى الله عليه و آله با صراحت، پيروى از اهل بيت عليهم السلام را در رديف پيروى از قرآن قرار داده، و پيروى آنها را مانع از گمراهى معرفى نموده است. طبق اين حديث «اهل بيت پيامبر عليهم السلام» بعد از قرآن مجيد تنها مرجع صلاحيت دار اسلامى پس از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌باشند و مسلمانان هيچ عذرى در عدم پيروى از آنان ندارند. اين حديث را اكثر دانشمندان بزرگ اهل سنّت در كتابهاى خود نقل كرده‌اند از جمله: مسند احمد حنبل، ج 3، ص 17 و 26 و 59؛ صحيح مسلم، ج 2، ص 238؛ صحيح ترمذى، ج 2، ص 308؛ ذخائر العقبى، طبرى، ص 16؛ مستدرك حاكم، ج 3، ص 109؛ فخر رازى در تفسير خود، ج 3، ص 18 و جمع كثير ديگر از محدثان و مفسّران و مورخان در كتابهاى خود اين حديث را آورده‌اند كه ذكر همه آنها مجال اين مقال نيست‌

[3]. ترجمة الامام على من تاريخ دمشق، ج 3، ص 1159؛ مستدرك حاكم، ج 3، ص 124؛ مناقب خوارزمى، فصل نوزدهم، ص 223؛ الامامة والسياسة، چاپ مصر، ج 1، ص 78؛ تاريخ بغداد، ج 14، ص 321؛ غاية المرام، ص 540؛ آخر باب 45 و ص 548، باب 53، ح 11؛ بحارالانوار، ج 38، ص 28 (به نقل از مسند ابويعلى) و ص 33 به واسطه كشف الغمة؛ الغدير، ج 3، ص 178؛ المعيار والموازنة، ص 119؛ مناقب سيدنا على از فاضل عينى، ص 15 و 19؛ محاضرات الادباء، ج 4، ص 478؛ احقاق الحق، ج 5، ص 637 به نقل از مفتاح النجاء، ص 74؛ ارجح المطالب، ص 589-/ 599؛ روض الازهر، ص 99