5. ابن اثير در «نهايه» در ماده لغت «قمح» چنين نقل مى‌كند:

«وفِي حَدِيثِ عَلِيٍّ عليه السلام قَالَ لَهُ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله: سَتَقْدِمُ عَلَى اللَّهِ أنْتَ وَشِيعَتُكَ رَاضِينَ مَرْضِيِّينَ، وَيَقْدِمُ عَلَيْكَ عَدُوُّكَ غِضَاباً مُقْمِحِينَ، ثُمَّ جَمَعَ يَدَهُ إلى عُنُقِهِ يُرِيهُمُ كَيْفَ الإقْمَاح؟!

؛ در حديث على عليه السلام وارد شده كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به او فرمود: تو و شيعيانت به زودى بر خدا وارد خواهيد شد در حالى كه هم شما از او خشنود هستيد، و هم او از شما، و دشمنان تو با قيافه‌هاى تاريك در حالى كه سرهاى آنها از تنگى غل و زنجير به بالا نگهداشته شده بر تو وارد مى‌شوند». [1]

اين حديث را نيز «ابن حجر» گويا در «صواعق» [2] و جمع ديگرى از طرق ديگر نقل كرده‌اند و از مجموع آنها استفاده مى‌شود كه اين حديث از احاديث مشهوره است. [3]

6. زمخشرى در كتاب «ربيع الأبرار» از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله نقل مى‌كند كه فرمود:

«يا عَلِيُّ إذا كانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ أخَذْتُ بِحُجْزَةِ اللَّهِ تَعالى‌ وَأخَذْتَ أنْتَ بِحُجْزَتِي وَأخَذَ وُلْدُكَ بِحُجْزَتِكَ وَأخَذَ شِيعَةُ وُلْدِكَ بِحُجْزِهِمْ فَتَرى‌ أَيْنَ يُؤْمَرُ بِنَا؟!

؛ در روز رستاخيز من متمسك به خدا مى‌شوم، و تو به من، و فرزندانت به تو متمسك مى‌شوند و شيعيان آنها به آنها، سپس خواهى ديد ما را به كجا مى‌برند (به سوى بهشت)». [4]

و اگر كتابهاى حديث مانند «مسند احمد بن حنبل» و «خصائص نسائى» و امثال آنها را بررسى و تتبع كنيم به آسانى مى‌توانيم چندين برابر اين احاديث را

[1]. النهاية في غريب الحديث والأثر، ج 4، ص 106، ماده «قمح»

[2]. الصواعق المحرقه، ص 154 چاپ قاهره؛ فصول المهمة، ص 105؛ مجمع الزوائد، ج 9، ص 131 به نقل ازمعجم اوسط طبرانى؛ لسان العرب، ج 2، ص 564، چاپ بيروت؛ شواهد التنزيل حسكانى، ج 2، ص 357؛ كنزالعمال، ج 13، ص 156 چاپ حلب‌

[3]. الصواعق المحرقه، ص 96

[4]. ربيع‌الأبرار، ج 1، ص 808؛ اساس البلاغة، ص 155؛ نظم درالسمطين، ص 243