مَنْ تَشآءُ، وَتُذِلُّ مَنْ تَشآءُ، بِيَدِكَ الْخَيْرُ، انَّكَ عَلى‌ كُلّ شَىْ‌ءٍ قَديرٌ، تُولِجُ‌

بخواهى عزّت مى‌بخشى و هر كه را بخواهى خوار مى‌كنى تمام خوبيها بدست توست، تو بر هر چيز قادرى، شب را

اللَّيْلَ فى‌ النَّهارِ، وَتُولِجُ النَّهارَ فِى اللَّيْلِ، وَتُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ،

در روز داخل مى‌كنى و روز را در شب، و زنده را از مرده بيرون مى‌آورى‌

وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ، وَتَرْزُقُ مَنْ تَشآءُ بِغَيْرِ حِسابٍ، لا الهَ الَّا

و مرده را از زنده و به هر كس بخواهى بدون حساب روزى مى‌بخشى، معبودى جز

انْتَ، سُبْحانَكَ اللهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، مَنْ ذا يَعْرِفُ قَدْرَكَ فَلا يَخافُكَ، وَمَن ذا

تو نيست، خدايا تو را تسبيح مى‌گويم و به ستايشت مشغولم، كيست كه مقام و منزلتت را شناخته و از تو نترسد، و كيست كه‌

يَعْلَمُ ما انْتَ فَلا يَهابُكَ، الَّفْتَ بِقُدْرَتِكَ الْفِرَقَ، وَفَلَقْتَ بِلُطْفِكَ الْفَلَقَ،

تو را شناسد و از تو نهراسد، و گروه‌هاى مختلف را با قدرتت جمع نمودى، و به لطف و مهربانيت سپيده دم را شكافتى‌

وَانَرْتَ بِكَرَمِكَ دَياجِىَ الْغَسَقِ، وَانْهَرْتَ الْمِياهَ مِنَ الصُّمِّ الصَّياخيدِ

و به لطف و كرمت تاريكيهاى شب را روشن ساختى، و از دل سنگ‌هاى سخت، آبهاى گوارا و شور را

عَذْباً وَاجاجاً، وَانْزَلْتَ مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجَّاجاً، وَجَعَلْتَ الشَّمْسَ‌

جارى ساختى، و از ابرهاى باران‌زا آبى فراوان نازل كردى، و خورشيد

وَالْقَمَرَ لِلْبَرِيَّةِ سِراجاً وَهَّاجاً، مِنْ غَيْرِ انْ تُمارِسَ فيمَا ابْتَدَاْتَ بِهِ لُغُوباً

و ماه را براى آفريدگان چراغى روشن و حرارت‌بخش آفريدى، بى‌آن كه در آنچه (از خلقت) آغاز نمودى دچار خستگى‌

وَلا عِلاجاً، فَيا مَنْ تَوَحَّدَ بِالْعِزِّ وَالْبَقآءِ، وَقَهَرَ عِبادَهُ بِالْمَوْتِ وَالْفَناءِ،

و درماندگى شوى، اى كه در عزّت و جاودانگى يگانه‌اى، و بر بندگانت با مرگ و نيستى مسلّطى،

صَلِّ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الْاتْقِيآءِ، وَاسْمَعْ نِدآئى‌، وَاسْتَجِبْ دُعآئى‌، وَحَقِّقْ‌

بر محمّد و خاندان پرهيزكارش درود فرست، صدايم را بشنو و دعايم را اجابت كن، و آرزو

بِفَضْلِكَ امَلى‌ وَرَجآئى‌، يا خَيْرَ مَنْ‌دُعِىَ لِكَشْفِ الضُّرِّ، وَ الْمَاْمُولِ لِكُلِ‌

و اميدم را به فضل و كرمت محقق ساز، اى بهترين خوانده شده براى رفع ضرر و زيان، و بهترين آرزو شده براى هر

عُسْرٍ وَيُسْرٍ، بِكَ انْزَلْتُ حاجَتى‌، فَلا تَرُدَّنى‌ مِنْ سَنِىِّ مَواهِبِكَ خآئِباً، يا

سختى و آسانى، به درگاه تو حاجتم را آورده‌ام، پس مرا از عالى‌ترين بخششهايت نااميد بر مگردان، اى‌

كَريمُ يا كَريمُ يا كَريمُ، بِرَحْمَتِكَ يا ارْحَمَ الرَّاحِمينَ، وَصَلَّى اللَّهُ عَلى‌ خَيْرِ

بزرگوار، اى بزرگوار، اى بزرگوار به رحمتت اى مهربان‌ترين مهربانان، و خدا بر بهترين‌