وَضَمَّنَ الْقُلُوبَ مَوْصُولَها، وَانارَ فِي‌

و قلوب مشتاقان با آن گره خورده، و آثار آن در

الْفِكَرِ مَعْقُولَها. الْمُمْتَنِعُ مِنَ الْابْصارِ

افكار پرتوافكن شده. خدايى كه رؤيتش با چشم‌ها غير ممكن‌

رُؤْيَتُهُ، وَمِنَ الْالْسُنِ صِفَتُهُ، وَمِنَ الْاوْهامِ‌

است، و بيان اوصافش با اين زبان، محال، و درك ذات مقدّسش براى عقل و انديشه‌ها

كَيْفِيَّتُهُ. ابْتَدَعَ‌ [1] الْاشْياءَ لا مِنْ شَيْ‌ءٍ كانَ‌

ممتنع است. موجودات جهان هستى را ابداع فرمود، بى‌آن‌كه چيزى پيش از آن وجود

قَبْلَها، وَانْشَأَها بِلا احْتِذاءِ [2] امْثِلَةٍ امْتَثَلَها.

داشته باشد. و همه آنها را ايجاد كرد، بى‌آن‌كه الگو و مثالى قبل از آن موجود باشد.

كَوَّنَها بِقُدْرَتِه وَذَرَئَها [3] بِمَشِيَّتِهِ، مِنْ غَيْرِ

آنها را به قدرتش تكوين نمود، و به اراده‌اش خلق كرد، بى‌آن‌كه‌

[1]. «ابتداع»: بدون مثال و نقشه قبلى، اختراع.

[2]. پيروى كردن.

[3]. از ماده «ذرأ» آفريد.