بر تنش باشد، عليه مباني فکري، اعتقادي و ارزشي کار کند؛ سخني بگويد يا رفتاري نشان دهد، خطرش هزاران بار بيشتر از خطر کفار است. اين همان آفت کشنده‌اي است که مولا اميرمؤمنان(عليه السلام) در سراسر نهج ‌البلاغه از آن ناليده است. ما بايد هوشيار باشيم و آن روزنه‌هايي که شيطان از آنها وارد مي‌شود و ايمان جوانان ما را هدف قرار مي‌دهد بشناسيم و بدانيم اين روزنه‌ها را چه کساني مي‌گشايند. انحرافات ديني را دشمنان آغاز نمي‌کنند و اگر هم بخواهند انحرافي در ديانت پديد آورند، کسي به حرفشان گوش نمي‌دهد. طبق نص قرآن کريم، انحرافات ديني را اغلب علما آغاز مي‌کنند:

وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَينَاتُ بَغْيا بَينَهُم؛[1] «ولي جز کساني که کتاب بر آنها نازل شده و حجت‌ها آشکار گشته بود، از روي حسدي که نسبت به هم‌ مي‌ورزيدند در آن اختلاف نکردند».

إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْکتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيا بَينَهُم؛[2] «هر آينه دين نزد خدا اسلام است و اهل کتاب راه خلاف نرفتند، مگر از آن پس که به حقانيت دين آگاه شدند و نيز از روي حسد (اين مسير را پيش گرفتند)».

وَمَا تَفَرَّقُوا إِلا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْيا بَينَهُم؛[3] «از روي حسد و عداوت فرقه فرقه نشدند، مگر از آن پس که به دانش دست يافتند».

وَآتَينَاهُم بَينَاتٍ مِّنَ الأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمْ الْعِلْمُ بَغْيا بَينَهُم؛[4] «و آنها را درباره آن، دلايلي روشن داديم و در آن از روي حسد و کينه اختلاف نکردند، مگر آن‌گاه که دانش يافتند».