وى گفت در زمان قديم، واعظ در يك طرف حسينيه بر منبر وعظ سخنرانى مى‌كرد و شنوندگان از پاى منبر او تا آخر حسينيه كه مى‌نشستند همه كاملا صداى واعظ را به نحو يكسان مى‌شنيدند. در قسمت تحتانى حسينيه در يك قسمت آن در حدود ده متر در ده متر گودالى به صورت آب انبارهاى قديمى ايران پر از آب است كه مى‌گويند ساليان درازى است كه در آن نه آب ريخته شده و نه آب از آن برداشته مى‌شود، در همين حال از مقدار معينى كه آب دارد نه كمتر مى‌شود نه زيادتر و با مرور ساليان زياد، آن آب در كمال صافى و شفافى مى‌باشد. در يك طرف حسينيه دالان تاريكى بود و‌...» براى بلنداى مقام مرحوم آيت‌الله مرتضوى روح و ريحان الهى را آرزو مى‌كنيم.

درباره بهول بهليان يا همان راه‌روهاى اعجاب‌برانگيز، ما هم داستان‌هايى شنيده‌ايم مثل اين‌كه مسلمانان در هنگام حمله دشمنان، به اين‌جا پناه مى‌آوردند و با اين حربه از شرّ آنان در امان بودند. يا اين‌كه سال‌ها پيش برخى از گنجينه‌هاى مسلمانان را در اين‌جا پنهان كردند و انگليسى‌ها به رغم كوشش بسيار از يافتن آن ناتوان بودند و‌...‌، ماجراى كاغذ و كبريت را هم در بازگشتمان به ايران شنيدم والاّ در امام‌باره اين ماجرا را امتحان كرده بوديم. اين‌ها هم بماند مثل خيلى ديگر از افسوس‌هاى اين سفر.

جامعة‌الزهراء

روز جمعه بيستوهشتم شهريور، آخرين روز حضور ما در شهر