امام جماعت، حاج‌آقا هستند و جمعيت به سختى دو صف مأمومين را كامل مى‌كند. بعد از پايان نماز با يكى از سنت‌هاى نيكوى مؤمنان هندى آشنا مى‌شويم، بعد از اهداى سلام به ارواح طيبه اهل‌بيت(عليهم السلام) اولين شخصى كه با امام دست مى‌دهد و غالباً ريش سفيد مأمومين است، كنار امام جماعت مى‌ايستد. نفر بعدى هم با امام و هم با او دست مى‌دهد و خود در كنار اين دو قرار مى‌گيرد. اين شيوه تا آخرين نفر كه على‌القاعده كوچك‌ترين مأموم است، ادامه مى‌يابد تا آن‌كه حلقه تشكيل شده تكميل شود. بعد از اين، يك بار ديگر همگى به دعا مى‌ايستند.

مساجد هند شايد به دليل قيمت بالاى مصرف برق، شايد هم به خاطر خوى صرفه‌جوى هندى، كم‌نور است‌؛ اما دل‌هاى آنها به هم نزديك است و از پرتو معرفت، نورانى.

حوزه‌هاى علميه

براى ديدار از حوزه‌هاى علميه هند دانستن تاريخى كوتاه از سير كلى تأسيس اين مدارس دينى لازم بود:

تدريس و تعليم كلام و فقه اسلامى در هند از همان سده‌هاى نخستين ظهور اسلام آغاز گرديد. در طول زمان، مدارس و محل‌هايى براى شرح و بسط علوم عقلى و متون فقه و حديث و تفسير احداث شد، تا مشتاقان آموختن مسائل دينى گرد هم بيايند. بعدها با بروز اختلافات متعددى كه در ميان مسلمانان پديد آمد، گروه‌هاى مختلف امر تعليم و تبليغ را جدى‌تر انگاشتند و