در اين شهر مى‌توان ديد. هر ساله در موسم محرم و صفر، لكنهو به واسطه حضور عزادارانى از سراسر هند شكوهى ويژه مى‌يابد.

مسجد جامع لكنهو

استقبال‌كنندگان ما در لكنهو چند سيد روحانى هستند‌؛ سيدصفى‌حيدر، كلب‌جواد، حيدر مهدى و چند طلبه سيد جوان ديگر. ظاهراً سادات هندى علاقمندى بيشترى به درس‌هاى حوزوى دارند شايد همشيعيان هند بيشتر سيدند. در هر حال و به هر دليل در اين سفر تعداد روحانيان سيدى كه مى‌بينيم بيش از تعداد شيوخ است. در سفر لكنهو حاج‌آقاى رجب‌نژاد راهنماى ماست‌؛ او مسئول سازمان مدارس علميه هند است‌؛ روحانى خوش‌سيما و خوش‌اخلاقى كه به اقتضاى كارش، ادامه سفرمان را همراهى هميشگى است.

اولين نمازمان را در لكنهو در مسجد جامع اين شهر مى‌خوانيم‌؛ مسجدى تاريخى با قدمتى حدود 250 سال و يكى از بزرگترين و معروف‌ترين مساجد شهر. نواب آصف الدوله از حاكمان با نفوذ لكنهو بانى اين مسجد عظيم بوده‌؛ جايى كه اولين نماز جمعه شيعيان هند به امامت آيت‌الله سيد دلدارعلى در آن اقامه شده است. اين مسجد همانند ديگر مساجد تاريخى، سقفى بلند و ستون‌هاى قطور بسيار دارد. معمارى آن هم بر همان اسلوب و تركيب سبك هندى اسلامى است‌؛ باشكوه و پرابهت اما كم‌بهره از ظرافت، در مساجد هندى از نقش‌بندى‌هاى لطيف و پيچيده كاشى‌كارى‌هاى ايرانى خبرى نيست.