آموزههاي اسلامی کم باشد و مثلاً نداند در كجا بايد رأفت يا خشونت بهکار برد، شيطان او را فريب داده، از مسير بصيرت خارج ميسازد.
ي) عبرتگيري از تاريخ
بهمنظور كسب و ارتقاي بصيرت، ميتوان از وقايع تاريخي مشابه بهره گرفت. در سخنان امام علي علیه السلام هم آمده است. ايشان خطاب به فرزند خود فرمودند:
وَاعْرِضْ عَلَيْهِ أَخْبَارَ الْمَاضِينَ، وَذَكِّرْهُ بِمَا أَصَابَ مَنْ كَانَ قَبْلَكَ مِنَ الْأَوَّلِينَ، وَسِرْ فِي دِيَارِهِمْ وَآثَارِهِمْ فَانْظُرْ فِيمَا فَعَلُوا وَعَمَّا انْتَقَلُوا وَأَيْنَ حَلُّوا وَنَزَلُوا، فَإِنَّكَ تَجِدُهُمْ قَدِ انْتَقَلُوا عَنِ الْأَحِبَّةِ وَحَلُّوا دِيَارَ الْغُرْبَةِ، وَكَأَنَّكَ عَنْ قَلِيلٍ قَدْ صِرْتَ كَأَحَدِهِمْ، فَأَصْلِحْ مَثْوَاكَ وَلَا تَبِعْ آخِرَتَكَ بِدُنْيَاكَ؛[1] سرگذشت و خبرهاي پيشينيان را بر دل خود عرضه بدار و مصائب گذشتگان را به او يادآوري كن. در شهر و ديار آنها سير و سياحت نما و از آثار و نشانههاي [باقيمانده از] آنها عبرت بگير، و نگاه كُن چه كردند و كجا بار افكندند و جاي گرفتند، و از چه [كساني] جدا شدند و دل بريدند. همانا خواهي يافت كه آنها از دوستان خود جدا شدهاند و در ديار غربت سكنا و مأوا گزيدهاند و گويا كه بهزودي تو هم جزو آنها خواهي بود. پس اقامتگاه و مأواي خود را اصلاح و آباد كن و آخرت خود را به دنيايت مفروش!