پس در اسلام، هم رحمت، رأفت و مهربانی وجود دارد و هم سختگیریها، غلظتها و شدتها. بايد قدرت تشخيص موضوع را بهقدري بالا برد كه بتوان درك کرد در هر زمان وظيفه چيست. آيا بايد با كساني كه در فتنهها، براي براندازي جمهوري اسلامي ميکوشند، با رحمت و رأفت برخورد کرد و آنها را آزاد گذاشت، یا اينكه باید غلظت و شدت نشان داد؟ دربارة شخص خاص و يا قضیة خاص، در کتاب و سنت چیزی وجود ندارد؛ در قرآن نيامده كه شما در فلان فتنه، در فلان زمان و مكان، چگونه برخورد كنيد. هیچ حدیثی هم نمیگوید امروزه با فلان شخص و يا فلان گروه که در روز عاشورا، و در استمرار فتنة 1388، به مقدسات توهين كردند چگونه برخورد كنيد؛ بلكه احكامي کلی مطرح شده است كه ما بايد در هر زمان و مكاني، آن را بر موارد خود تطبيق دهيم. اين امر نيازمند بصيرت است كه كجا مكان عفو و كجا جاي انتقام است. كسب چنين بصيرت و بینشي، بهآسانی به دست نمیآید؛ هم فهم خوب، هم استعداد و روشنبینی مناسب و هم زيرکي خاصی را میطلبد؛ همچنين نيازمند ژرفنگري در تاریخ اسلام و سیرة پیغمبر اکرمصلی الله علیه و آله و ائمة اطهار علیهم السلام و تجربه و آگاهي عميق از جریانهاي سیاسی و قدرت تحلیل مسائل سیاسی است.
ه) پرهيز از غرور و سستي
دو خطر مهم كه همواره ما را تهديد ميکند اين است كه در عملکرد خود، گرفتار غرور و يا سستي شويم؛ وگرنه ما بايد به آنچه خدا از ما خواسته جامة